پیمان قاسم‌خانی همان نویسنده عجیب و خلاقی است که طیف متنوع آثارش اثبات کرده کارش را خوب بلد است. چلچراغ در دوره‌های مختلف برگزاری خود این افتخار را داشته تا در جشن‌هایش میزبان نویسنده‌ای چون او باشد. قاسم‌خانی امسال هم به مهمانی چلچراغ آمد و نشان «لبخند» چلچراغ به انتخاب مخاطبان را به رضا عطاران اهدا کرد. با پولیوری شکلاتی و حرف‌هایی برای چلچراغی‌ها. این گفت‌وگو را در ادامه بخوانید.
احمد عظیمی
به نظر شما چلچراغ چه ویژگی‌ای دارد که توانسته در میان مخاطبان جوان صاحب جایگاه باشد؟
شاید در سال‌های اخیر خیلی چلچراغ را دنبال نکرده باشم، اما خوب به یاد دارم در سال‌هایی که این مجله آمد، صدایی تازه بود و فضایی جدید ساخت؛ فضا و ادبیاتی که قبل از آن مشابهش را نداشتیم. چلچراغ در آن دوران صدای نسل جوان بود، دلیل مورد توجه قرار گرفتنش هم همین بود. زمانی که به روی دکه‌های مطبوعاتی ظاهر شد، چنین مجله و رسانه‌ای در ایران وجود نداشت. این مجله با بچه‌های خلاقی که داشت، خودش را در میان مردم معرفی کرد؛ افرادی مثل امیرمهدی ژوله و بزرگمهر حسین‌پور هنرمندانی هستند که من برای اولین بار در چلچراغ با آن‌ها آشنا شدم و به نظرم کارشان درجه یک بود. خوشبختانه بعد از سال‌ها فعالیت، این مجله هنوز هم کیفیت خودش را حفظ کرده و موفق شده با تزریق نیروهای جدید و جوان که از میان افراد مستعد و توانا انتخاب می‌شوند، کارش را به‌درستی پیش ببرد. امیدوارم چلچراغ با همین فرمان پیش برود…
از دورانی صحبت کردید که چلچراغ فضا را عوض کرد، دورانی که برای این مجله طلایی به شمار می‌رود، فکر می‌کنید برای چنین نشریه‌ای نقطه ایده‌آل کجاست؟
من فکر می‌کنم در مطبوعات و مجلات نقطه نهایی وجود ندارد. شما روندی را طی کردید و خوشبختانه آن را حفظ کرده‌اید. مخاطبانتان هم دوستتان دارند. ایده‌آل هم همین است که آن‌ها شما را دوست داشته باشند و شما تازه و جوان باشید. همین که زبان جوانان را بفهمید و آن‌ها با شما ارتباطشان را حفظ کنند، نقطه ایده‌آل است. به نظرم در این کار نقطه اوجی وجود ندارد.
جشن چلچراغ چندین دوره است که در حال برگزاری است و شما هم همواره این محبت را داشته‌اید که در دوره‌های متعدد همراهش باشید. به نظرتان ویژگی این جشن چیست؟
به نظرم در این دوره، جشن چلچراغ خوش‌ریتم‌تر و حرفه‌ای‌تر از دوره‌های دیگر برگزار شد. معمولا در جشن‌های این‌چنینی حوصله مخاطبان سر می‌رود، اما اینجا برنامه‌ها حوصله سربر نبود. با حال بود؛ جشنی گرم و صمیمی با چهره‌هایی شناخته‌شده که نشان می‌دهد وزن چلچراغ و اهمیتش در میان هنرمندان و مردم بی‌بدیل است…
شما طنزنویس هستید، مجله‌ای دیگر را در مطبوعات به یاد دارید که چلچراغ شبیه آن باشد؟
چلچراغ فقط شبیه خودش است، من مشابهی برای آن سراغ ندارم. در آینده می‌تواند مجلات دیگری به وجود بیایند که سعی کنند شبیه چلچراغ باشند و به این شباهت افتخار کنند. اما این مجله در نوع خودش اولین است!
شماره ۶۹۱
