دختران انزلی‌چی محروم از فوتبال
چیا فوادی
عکسها:محمد کرمعلی
هنوز کنار گذاشته شدن تیم بانوان از ردیف بودجه باشگاه ملوان سوژه است و کمتر کسی می‌تواند این اتفاق را فراموش کند. این‌که چرا باشگاه ملوان یک‌باره از تیمداری بانوان کنار کشید و این‌که چرا آن اتهام‌ها به تیم بانوان ملوان بسته شد، سوال‌هایی است که هنوز هم پرسیده می‌شود. تیم بانوان باشگاه ریشه‌دار ملوان که درنهایت منحل شد، اما هنوز بحث بر سر چرایی این اتفاق ادامه دارد. نکته این است که باشگاه ملوان عملا تنها باشگاه لیگ برتری است که در لیگ فوتبال زنان ایران تیمداری می‌کرد. تیمداری یعنی این‌که قراردادهایی که با دختران فوتبالیست می‌بست، درست مثل قرارداد بازیکنان مرد بود. مسئولان تیم زنان این باشگاه اعلام کرده بودند که به‌طور میانگین هزینه نگه‌داری این تیم در لیگ برای هر فصل ۵٠٠ میلیون تومان بوده و به همین دلیل چون تیم بزرگ‌سالان ملوان از لیگ برتر به لیگ یک سقوط کرده است و باید توجه بیشتری به بازگشت تیم ملوان به لیگ برتر شود، به همین دلیل تیم بانوان باید منحل شود و هزینه‌هایش روی تیم بزرگ‌سالان سرشکن شود. یک اتفاق عجیب که شاید فقط در فوتبال ایران بیفتد. البته بازیکنان تیم ملوان از این ماجرا حسابی ناراحت بودند، اما تصمیمی که مدیران ملوان گرفته‌اند، کاملا غیرقابل برگشت است و آن‌ها به دختران تیم اعلام کرده‌اند که به دنبال تیم جدید باشند.
اعتراض بازیکنان
یکی از بازیکنان تیم بانوان ملوان انزلی که نمی‌خواهد نامی از او برده شود، می‌گوید: «این‌قدر اعصابمان خرد است که نمی‌توانیم راحت زندگی کنیم، کارمان هم مشخص نیست و حالا هم به ما گفته‌اند که جدا شوید و یکی هم که حق و حقوقش را می‌خواهد، مرتب اذیت می‌کنند و می‌خواهند بچه‌ها طوری بروند که دنبال حق و حقوقشان نباشند.» او به جمله مدیرعامل ملوان هم اشاره می‌کند: «آقای رضاییان، مدیرعامل باشگاه، می‌گوید که وقتی کشتی‌ای در حال غرق شدن است، بارهای اضافی‌اش را به دریا می‌ریزد! اما آیا واقعا ما دختران بار اضافه باشگاه ملوان بودیم؟ حالا هی بیایند و تکذیب کنند. چه فایده‌ای دارد؟ این جمله ایشان همه جا پخش شد و همه دیدند که منظور ایشان چیست.» این بازیکن می‌گوید که پروژه انحلال تیم زنان از همان‌جایی کلید خورد که ظاهرا از بازیکنانی که قصد گرفتن رضایت‌نامه از باشگاه داشته‌اند، خواسته شده قسمت زیادی از طلب‌هایشان را به باشگاه ببخشند و به همین دلیل بوده که باشگاه تصمیم گرفته کلا تیم را منحل کند. اما این فقط تنها ماجرا نبود. زمانی که قضیه رسانه‌ای شد و فشارها بر مدیریت باشگاه از طریق رسانه‌ها و تعدادی از پیش‌کسوتان باشگاه تا حدی بالا رفت، مسئولان ملوان در اقدامی درخور توجه بحث «فروش امتیاز» به جای «انحلال» را مطرح کردند و این در حالی بود که موضع این باشگاه دائم عوض می‌شد.
بیانیه عجیب باشگاه ملوان
اما باشگاه ملوان وقتی دید که هجمه‌ها زیاد شده است، بیانیه‌ای صادر کرد و در آن نوشت: «هجمه‌های رسانه‌ای، مصاحبه‌های غیرواقعی و عدم صداقت در مورد دلایل عدم تیمداری در سطح بانوان، باشگاه ملوان را وادار کرد طی اطلاعیه‌ای رسمی در مورد تیم بانوان شفاف‌سازی لازم را برای هواداران، افکار عمومی و رسانه‌ها داشته باشد. برای این‌که درباره تیم بانوان صحبت کنیم، باید به چندین ماه قبل برگردیم (اواخر پاییز سال ٩۴) که باشگاه ملوان بعد از جلسات متعدد و انجام کارهای کارشناسی تصمیم به «واگذاری یا همان فروش امتیاز» تیم بانوان گرفت. باشگاه ملوان از اواسط فصل گذشته تصمیم به عدم تیمداری در حوزه بانوان گرفت. این تصمیم دلایل خاص خود را داشت و نمی‌توان آن‌طورکه در برخی رسانه‌ها و مصاحبه برخی‌ها مطرح شده است، تنها دلیل این تصمیم را به موضوعات مالی ربط داد، چراکه شاید دلایل مالی کوچک‌ترین بخش از دلایل این تصمیم بود. بزرگ‌ترین دلیل آن را باید در مواردی جست‌و‌جو کرد که نمی‌توان در یک جامعه اسلامی آن‌ها را مطرح کرد. شاید همان دلایلی که تمام تیم‌های لیگ برتری را بر آن داشت که یا تیم فوتبال بانوان خود را منحل کنند یا تصمیم به واگذاری آن بگیرند…!» اینجا بود که ماجرا وارد فاز توهین شد. این توهین آشکار باعث شد بازیکنان تیم فوتبال زنان ملوان به همراه چند پیش‌کسوت باشگاه خبر از تنظیم شکایتی بدهند که از شخص مسئولان ملوان و نه از باشگاه، خواهد شد. شکایتی که به نظر می‌رسد جدی است و تنظیم‌کنندگان آن تا آخر، پای کار ایستاده باشند.
یک توهین تمام عیار
اما این ماجرا یک توهین به همه زنان ورزشکار ایرانی بود. یک بازیکن دیگر بانوان ملوان هم به‌شدت شاکی است و می‌گوید: «متاسفم که سال‌های سال برای ملوان بازی کردم. به ما توهین کردند و چیزی را به ما نسبت دادند که اصلا درست نیست. من فکر نمی‌کنم این بیانیه فقط توهین به بازیکنان زن تیم ملوان است، بلکه به کلیه ورزشکاران زن ایران توهین شده است و باید همه واکنش نشان دهند، چرا این موضوع بدون مدرک و سند مطرح می‌شود؟ این‌ها به دلیل بی‌کفایتی در اداره یک باشگاه چنین چیزهایی مطرح می‌کنند و آن وقت ادعای باشگاه‌داری کنند. چطور می‌شود یک تیم حرفه‌ای که ١٢ سال است الگوی حرفه‌ای و اخلاقی همه تیم‌ها بوده، یک‌باره تبدیل به یک تیم بی‌اخلاق می‌شود؟ اصلا مدرکی داشته‌اند که چنین اتهام بزرگی به زنان ورزشکار زده‌اند؟ فکر می‌کنید اگر مدرکی داشتند، تابه‌حال صبر می‌کردند و دست‌روی‌دست می‌گذاشتند؟» تحقیق‌های ما نشان می‌دهد که در ملوان بندرانزلی و در تیم بانوان چنین مسائلی وجود نداشته است.
دختران شکایت کرده‌اند
اما دختران تیم ملوان بندرانزلی حالا به فکر شکایت کردن افتاده‌اند و اتفاقا یک شکایت تنظیم کرده‌اند. البته شکایت آن‌ها فقط به‌خاطر این نیست که بخواهند تیم دختران ملوان دوباره راه‌اندازی شود. دلیل آن‌ها اعاده حیثیت است. آن‌ها می‌گویند اگر باشگاه نمی‌خواهد در رده زنان تیمداری کند، نکند؛ ولی کسی اجازه ندارد با آبروی دختران فوتبالیست بازی کند. آن‌ها پای شکایتشان ایستاده‌‌اند و عذرخواهی باشگاه ملوان را بی‌فایده می‌دانند و حتی تصمیم گرفته‌اند تا نهاد ریاست جمهوری هم بروند. همین باعث شد تا رضاییان، مدیرعامل باشگاه ملوان، در گفت‌وگویی از بیانیه باشگاه ملوان دفاع کند و بگوید: «منظور ما توهین جنسیتی نبوده است، البته حق آن‌هاست شکایت کنند و ما هم آماده پاسخ‌گویی هستیم. آن‌چه در ذهن آن‌ها وجود دارد، به ذهنمان خطور نکرده است. این‌که چرا بد برداشت کرده‌اند، به ساختار ذهنی افراد بازمی‌گردد.» این در حالی است که ذهن همه و هر خواننده دیگری با خواندن بیانیه متوجه توهین آشکار به دختران تیم ملوان شده است. حرف‌هایی باعث شد تا با آبروی خانواده‌ها بازی شود و بی‌شخصیت کردن بازیکنان زن تیم را در پی داشته باشد. چه پدر و مادرهایی که در این ماجرا ناراحت شدند و چه بازیکنانی که آبرویشان زیر سوال رفت. راستی کسی نیست این همه بی‌عدالتی و اتهام را پی‌گیری کند؟ آخر این چه کاری بود که کردند؟
شماره ۶۷۶
