در مذمت اتفاقات دیدار پرسپولیس و استقلال خوزستان
آرمان روز چنگ
روزی که رونالدینیو و اینیستا دو فوق ستاره بارسلونا در جریان بازی با رئال مادرید در ال کلاسیکو و در ورزشگاه سانتیاگو برنابئو شهر مادرید توسط هواداران رئال تشویق شدند و حتی اشتباهات داوری در جریان بازی این دو تیم باعث شد هواداران رئال دستمال‌های سفیدشان را به نشانه اعتراض به داور تکان دهند، همه دنیا این اتفاق را ستایش کردند. تصاویر این ماجرا چه عکس و چه فیلم در شبکه‌های اجتماعی پخش شد و بازتاب بسیار خوبی داشت.
اما از فوتبال ایران تصاویری که در سایت‌ها و شبکه‌های اجتماعی جهان پخش می‌شود، تصاویر خون و خون‌ریزی تماشاگران بازی استقلال خوزستان و پرسپولیس است. باید به حال فوتبال ایران گریه کرد و شرمنده شد. فوتبالی به‌اصطلاح حرفه‌ای اما درواقع مملو از اتفاقات غیرحرفه‌ای و توام با فقر فرهنگی. در روزی که سر و صورت‌ها مثل صدر جدول لیگ سرخ شده بودند، پرسپولیس در اهواز به مصاف قهرمان فصل گذشته لیگ رفت؛ بازی‌ای که درنهایت با تساوی خونین یک-یک دو تیم به پایان رسید. یک بازی پرحاشیه، جنجالی، تلخ، ناراحت‌کننده و البته زشت و زننده.
روز خونینی که هواداران با رفتار نسنجیده و غیرقابل توجیه خود کاری کردند که کل جامعه فوتبال ما مکدر و نه‌تنها سرها و صورت‌ها را خونین، بلکه روح جامعه ما را هم جریحه‌دار کنند. تماشاگرانی که استادیوم را با زمین جنگ اشتباه می‌گیرند و نه‌تنها فرهنگ هزارساله ما ایرانیان را خدشه‌دار می‌کنند، بلکه باعث به‌وجود آمدن هنجارهای غیرفرهنگی و اخلاقی، ایجاد رعب و وحشت و هم‌چنین تلفات جانی خطرناک هم می‌شوند.
برای اولین بار نیست که شاهد چنین سنگ‌باران‌های خطرناک در ورزشگاه‌های ایران و به‌خصوص شهرستان‌های غیر از تهران هستیم. با یک فلاش‌بک ساده می‌توان متوجه شد که در فصل گذشته هم شاهد چنین اتفاقاتی در اهواز بودیم و حالا این ابهام به‌وجود می‌آید که چرا کمیته انضباطی با متخلفان این‌گونه حوادث وحشتناک به صورت جدی برخورد نمی‌کند؟ جواب پسربچه‌هایی را که در ورزشگاه بودند و سر و صورت خونین پدران و برادرانشان را دیدند، چه کسی می‌دهد؟
به‌هرحال باید قبول کرد که فوتبال و فرهنگ را باشگاه‌ها باید ارتقا دهند و تا زمانی که فوتبال از منظر فرهنگی ترمیم نشود، دچار آسیب‌های فراوان خواهد شد و ارتقای سطح فنی فوتبال بدون ارتقای فرهنگ میسر نخواهد شد. کمیته انضباطی فوتبال ایران هم نباید به‌راحتی از برخورد با متخلفان بگذرد. به‌راستی آیا برد یا باخت تیم محبوبمان ارزش این همه خون و خون‌ریزی را دارد؟ یک نفر دیگر معروف می‌شود و میلیاردی قرارداد می‌بندد، آن وقت مردم عادی باید این‌طور تاوان بدهند؟ آیا واقعا ارزش دارد؟
شماره ۶۸۳
خرید نسخه الکترونیک
