محمدعلی مومنی
رادیو چل: در این لحظه در خدمت وزیر ورزش هستیم. آقای گودرزی چه خبر؟!
– چطور مگه؟!
رادیو چل: همینجوری کلی پرسیدم.
– ما قراره که کل تشکیلات ورزشی کشور رو حذف کنیم.
رادیو چل: ای بابا. چرا خب؟ اتفاقی افتاده؟!
– شما به المپیک نگاه کنید. واقعا دیگه نیازی به تشکیلات ورزشی در کشور نداریم. خارج هم همینجوریه. بعضی از کشورها هیچ وزارتخونه و تشکیلات دولتی برای ورزش ندارن. ما همین که این تشکیلات رو تعطیل کنیم، میشیم مثل آمریکا.
رادیو چل: یعنی اینجوری ما توی المپیک میتونیم رتبه خوبی بیاریم؟!
– ما همین الان هم توی المپیک اولیم.
رادیو چل: ولی انگار اون کشوره که نمیخوام اسمش رو ببرم اول بودا.
– شما سرچ کردن توی گوگل بلدی؟! گوگل یه بساطی داره، اسم PDF نمیدونم، GPS نمیدونم چیه. توی این فهرست ما الان توی المپیک اولیم.
رادیو چل: بساط نیستها. معیاره. اسمش هم GDP است. بر این اساس رتبهبندی میکنن که هر کشور چقدر خرج کرده، چه نتیجه ای گرفته.
– حالا هر چی.
رادیو چل: یعنی واسه همین قراره وزارتخونه رو جمع کنین؟!
– نه. موضوع مهمتر اینه که ما مگه ورزشکارهامون غیرت ندارن؟! پس وزارت ورزش میخوایم چیکار؟!
رادیو چل: چه ربطی داره؟!
– خیلی ربط داره. تجربه ثابت کرده هر وقت ورزشکارهای ما غیرت داشتن، ما برنده شدیم، رتبه آوردیم، همه کار کردیم. وقتی با غیرت میشه کار رو حل کرد، چرا باید این همه هزینه کرد؟! این همه هزینه مربی و اردو و بازی تدارکاتی. یه ذره غیرت داشته باشن حله.
رادیو چل: باشه. اتفاقا من هم فکر میکنم که وزارت ورزش نداشته باشیم، قرار نیست چیزی بشه.
– به جاش ما یه وزارتخونه غیرت راه میاندازیم که توی این زمینه، مهارتهای لازم رو به ورزشکارهامون بدیم.
چلچراغ ۶۷۴