جلال چراغپور، کارشناس فوتبال

تحولی در فوتبال به وجود آمده است که اوج این تحول را در یورو ۲۰۲۰ شاهد بودیم. مربی‌هایی نظیر کونته، بیلسا، کلوپ و گواردیولا معتقدند که حمله را باید از عمیق‌ترین نقطه آغاز کنند؛ یعنی بیلدینگ‌آپ، از Low Zone به طور ساده یعنی از جلوی دروازه شروع شود، از دروازه‌بان. و بعد، از دو دفاع وسط یعنی شماره ۴ و ۵؛ حدود ۶۵ تا ۷۰ درصد حمله را این دو باید شروع کنند. بعد باقی‌مانده را باید دفاع چپ و راست شروع کنند. و پس از آن‌ها، شماره ۶ باید آغاز کند. بیلدآپ تغییر کرده و وقتی این تغییر به وجود آمده، تیم‌ها پرسینگ را انجام می‌دهند. قبلا پرس را شش نفر انجام می‌دادند، اما وقتی دیدند که با این شکل کار فقط چهار نفر عقب می‌مانند و اگر حریف از پرس خارج شود، ضدحمله می‌زند، تعداد را کمتر کردند. الان پرس از جلو را اول با دو نفر شروع می‌کنند؛‌ دو نفری که با دو نفرِ‌ مقابل قرار بگیرند و اجازه ندهند بیلدینگ‌آپ را شروع کنند. وقتی این حالت دو به دو به وجود می‌آید، نفرهای عقب برای این‌که برتری عددی داشته باشند، دروازه‌بان را هم در این کار شرکت می‌دهند. اما مشکل این‌جاست که همه دروازه‌بان‌ها کار با پایشان امن و خوب نیست. بخشی از تلاش برای خارج کردن توپ از آن محوطه و دهانه دروازه، توپ‌هایی است که دروازه‌بان‌ها لو داده‌اند.
مسئله دوم توپ‌هایی است که نیاز به ضربه آخر دارند. این توپ‌ها چنان مهارت و سطح تکنیکشان بالاست، سرعت و دقتشان برای رسیدن به نفر آخری که باید ضربه نهایی را بزند، بالاست که درآوردنش از دهانه هفت متر و بیست سانتی دروازه خیلی سخت است و این توپ‌ها اکثرا منجر به گل می‌شود. مسئله سوم این است که توپ‌هایی که در یک‌سوم دفاعی حریف به هر دلیلی قطع می‌شوند، این توپ‌ها را «کوییک اَتَک» (حمله سریع) می‌کنند؛ یعنی در کمترین زمان ممکن کیفیت تمام‌کنندگی به توپ می‌دهند. و چون زمان برای سازمان‌دهی مدافعان کم است، چون توپ در حالت حمله بوده و لو رفته، مدافعان یا اشتباه می‌کنند، یا زاویه بدنشان غلط است، یا در حرکت‌اند و هنوز نایستاده‌اند، و به اشتباه توپ را وارد دروازه خودی می‌کنند. همه این عوامل را که کنار هم بگذارید، آماری می‌شود که در یورو ۲۰۲۰ دیدیم.