گفت‌وگو با محسن امیر یوسفی، برنده نشان «چشم شیشه‌ای» چلچراغ
فرنوش ارس‌خانی
محسن امیریوسفی، کارگردانی است که آثار متفاوتش همواره مورد توجه جشنواره‌های خارجی قرار گرفته است. او سال گذشته بعد از ۱۲ سال صبوری بالاخره توانست شاهد نمایش فیلم «خواب تلخ» در سینماها باشد؛ فیلمی که با استقبال مخاطبان بسیاری مواجه شد و منتقدان سینمایی را از حال‌وهوای گرفته اکران پاییزی سال بیرون آورد. امیر یوسفی در جشن چله امسال نشان «چشم شیشه‌ای» چلچراغ را به انتخاب مخاطبان دریافت کرد. جایزه‌ای که به گفته خودش اولین جایزه داخلی اوست و در آینده کاری‌اش تاثیرگذار خواهد بود.
شما به انتخاب مخاطب‌های نسل جوان چلچراغ در بخش کارگردانی سینما برگزیده شدید. فکر می‌کنید ویژگی و شاخصه اصلی در حوزه کار خودتان چه بوده است که توسط مخاطب‌های جوان انتخاب شدید؟
برای من خیلی جالب است که این اتفاق افتاده، چون عمدتا فیلم‌هایم اجازه اکران پیدا نمی‌کنند. کافی است یک فیلم به مدت یک سال اکرانش به تعویق بیفتد، قطعا اتفاقات و لطمه‌های بزرگی به فیلم و کارگردان وارد خواهد شد، اما ۱۲ سال پشت خط ماندن یک فیلم و اکران نشدن آن، صبر و تحمل طولانی را می‌طلبد و آدم باید پوست کلفتی داشته باشد که ۱۲ سال اکران نشدن فیلمش را تحمل کند. اما در کنار این اتفاقات، خوشبختانه فیلم «خواب تلخ» که سال گذشته به اکران در آمد، به‌طور غیرمنتظره‌ای با استقبال مردم خصوصا نسل جوان مواجه شد. امیدوارم مشکل فیلم بعدی‌ام، «آشغال‌های دوست‌داشتنی» هم به‌زودی برطرف شود و اتفاق خوشایندی بعد از چهار سال برای این فیلم بیفتد.
تصمیم‌گیری جدیدی پیرامون آینده فیلم «آشغال‌های دوست‌داشتنی» اتخاذ نشده است؟
من هم‌چنان پی‌گیر کارهایش هستم و امیدوارم که مسائل پیرامون این فیلم قبل از پایان دولت آقای روحانی با توجه به وعده‌هایی که داده شده است، حل شود و این وعده‌ها حداقل در مورد این فیلم صادق باشد. «آشغال‌های دوست‌داشتنی» نزدیک به چهار سال منتظر اکران است و تمام مراحل خودش را قانونی طی کرده، ولی متاسفانه هیچ اتفاقی برای اکرانش نیفتاده است.
«آشغال‌های دوست‌داشتنی» چقدر به نسل جوان جامعه توجه دارد؟
در اصل فیلم متعلق به نسل جوان است، منتها چون هنوز اکران نشده، خیلی نمی‌شود درباره آن توضیح داد. تنها می‌توانم به این نکته اشاره کنم که «آشغال‌های دوست‌داشتنی» درباره نسل‌های مختلف است و بازیگران اصلی‌اش جوان هستند. از همه مهم‌تر رویکردی که در فیلم وجود دارد، در مورد گفت‌وگو و وحدت است. «آشغال‌های دوست‌داشتنی» یک کمدی تلخ در ارتباط با تاریخ معاصر ایران است.
شما در جشن چلچراغ برای اولین بار گرفتن جایزه در کشور خودمان را تجربه کردید. فکر می‌کنید این جایزه چه جایگاهی در کارنامه سینمایی و آینده کاری شما خواهد داشت؟
جایگاهش برایم مهم است، منتها نه به‌خاطر تعارف. چون به شکل تلخ یا شاید هم طنزآمیزی اولین بار بود که من به‌خاطر فیلم‌های سینمایی‌ام در مملکت خودم رفتم بالای سن و جایزه گرفتم.
رویکرد و نگاهی را که این مجله نسبت به عرصه سینما دارد، چطور ارزیابی می‌کنید؟
مطالبی را که جسته و گریخته درباره فیلم‌هایم منتشر می‌شود، هرازگاهی مطالعه می‌کنم. مثلا یادم است سال گذشته در زمان اکران «خواب تلخ» مطلبی درباره این فیلم منتشر شد که خیلی باسلیقه کار شده بود. چلچراغ مجله‌ای است که ارتباطش را با نسل جوان حفظ کرده است و این اتفاق غنیمت است.
کلیت مراسم شب چله چلچراغ و اتفاقاتی را که در طول آن افتاد، چطور ارزیابی می‌کنید؟
شور و حال مراسم و حضور چهره‌های مختلف نقطه قوت جشن چله چلچراغ بود و از نظر محتوایی اتفاقات خوبی در جشن افتاد.
شماره ۶۹۱
