نمی‌دانم این قضیه چطور تا حالا از زیر دست علی‌اکبر رائفی‌پور و حسن عباسی به سلامت در رفته است. منطقا باید تا حالا دست‌کم دو سه تا کلیپ مفصل در این‌باره بیرون می‌دادند. آدم به گمان می‌افتد که شاید بودجه این بخش‌ها هم مشمول اندکی سمباده‌کاری شده است. به‌هرحال در غیاب توجهات متعالیه اصحاب تحلیل کارتون و کمیک، اهالی معلوم‌الحال قدرت در بلاد بلژیک، با حذف تصویر کلیساها و بناهای گوتیک از گذرنامه‌های شهروندان، به جای آن شخصیت‌های کارتونی را نشانده‌اند؛ شخصیت‌هایی مثل لوک خوش‌شانس، دالتون‌ها، اسمورف‌ها و تن‌تن.
اگر به انتخاب خود من بود، بدم نمی‌آمد به مسئول مربوطه پیشنهاد بدهم برود و از طریق IMDB تصمیم بگیرد که کدام شخصیت کارتونی شایسته جلوس در اوراق هویتی شهروندان فلاندر است. این‌طوری ممکن بود دست‌کم یک صفحه هم سهم پویانمایی «پهلوانان» و پوریای ولی شود که دو هفته قبل به همت تلاش سایبری هموطنان پرتلاش در این وبسایت با رشدی توفانی گوی سبقت را از همه رقبای آمریکایی و ژاپنی ربود.
به‌هرحال، گمان می‌کنم در آینده، مثلا ۱۰۰ سال بعد، رائفی‌پورهایی پیدا شوند و تحلیل کنند که دولت بلژیک از این طریق خواسته است برای ملتش قهرمانان پوشالی بتراشد. غافل از این‌که دولت بلژیک درواقع صفحات مجازی را کاویده تا ببیند کی به اندازه کافی محبوب و بامزه است که از این طریق گذرنامه صادره خودش را جذاب‌تر کند. راستش را بخواهید، گاهی خواندن تاریخ همین‌قدر ممکن است سر و ته باشد. حتی بدون وجود یک فقره رائفی‌پور سر حال بودجه‌نساییده.
نویسنده: ابراهیم قربان‌پور
هفته‌نامه چلچراغ، شماره ۸۵۰
