گفت‌وگو با طیبه سیاوشی، عضو کمیسیون فرهنگی مجلس شورای اسلامی
سالار علی‌خواه
شاید بازی با سوریه را بتوان تلخ‌ترین تساوی تیم ملی در چند سال اخیر به شمار آورد. یک بازی کاملا تشریفاتی برای ایران و بی‌نهایت حساس برای سوریه انجام شد. برای سوریه که کشوری جنگ‌زده بود، روز بازی با ایران یک روز ملی و نقطه‌ای برای احیا و اتحاد بود. برای تیم ملی فوتبال ایران اما این بازی برای کامل کردن یک رکورد ویژه و دست‌نیافتنی‌تر کردن منزلت کی‌روش بود. همه دوست داشتند رکورد گل نخوردن کی‌روش باقی بماند. اما این تلخی فقط یک روی سکه بود. بازی با سوریه تا آن‌جا که سردار آزمون توضیح کافی داد، یک بازی ساده و در حد یک مسابقه معمولی بود. اما حوادث پس از بازی و دقایق آخر بازی نشان داد سوریه هم مانند سایر کشور‌های غرب آسیا فقط در بعد سیاسی با ایران نزدیک و دوست است، اما در سایر موارد، ایران تافته جدابافته است و به‌هیچ‌وجه نمی‌توان روی خنده‌های آن‌ها من‌باب رعایت جوانمردی حساب کرد. روز قبل بازی کی‌روش به رفتار بد سوری‌ها در بازی دور رفت اشاره کرد و گفت که با سوری‌ها هیچ نرمشی نخواهد داشت. اما درنهایت پس از بازی و کسب سهمیه صعود به پلی آف سوری‌ها در شبکه‌های مجازی و حتی رختکن ورزشگاه آزادی نشان دادند که چه حسی نسبت به فوتبال ایران دارند تا حداقل آن دسته از ایرانی‌ها که در توییتر و صفحات مجازی مشتاق بودند ایران با سوریه در زمین بازی مهربان‌تر باشد. جدای از توهین بازیکنان سوریه اصل حادثه و امری که باعث تلخی کام مردم شد، تفاوت قائل شدن بین بانوان سوری و ایرانی بود. جایی که خیلی از روزنامه‌های اصلاح‌طلب تیتر زدند و ناراحتی دختران و زنان را از این رویداد تلخ منعکس کردند. مهدی تاج، رئیس فدراسیون فوتبال، یکی دو روز پس از بازی در گفت‌وگو با خبرنگاران علت ممنوعیت ورود بانوان را نبود زیرساخت فیزیکی لازم عنوان کرد و این در حالی بود که زنان سوری بدون هیچ مشکلی در استادیوم آزادی حاضر شدند! آن‌هایی که عکس‌هایشان تا سال‌ها مظهر عقده‌های فروخورده بانوان ایرانی خواهد بود. تاج در پاسخ به خبرنگاری مبنی بر تفاوت بانوان ایرانی و سوری عنوان کرد به دلیل قوانین فیفا مجبور بودیم بانوان سوری را راه بدهیم و در پاسخ به این سوال که آیا مشکلی برای زنان سوری به وجود آمد، گفت: نه، به هیچ عنوان مشکلی نداشتند. و وقتی صحبت از قیاس ایرانی‌ها و سوری‌ها به میان آمد، سعی کرد از پاسخ به سوال فرار کند و توپ را در زمین سایر نهاد‌ها بیندازد. صحبت‌های تاج البته بازتاب زیادی در فضای مجازی داشت و همه حسابی از او انتقاد کردند. در روز بازی با سوریه دو خانم هم از جایگاه ویژه بازی را دیدند؛ لیلا صوفی‌زاده، نایب رئیس بانوان فدراسیون فوتبال، و طیبه سیاوشی، عضو کمیسیون فرهنگی مجلس شورای اسلامی، که در این شماره از چلچراغ گفت‌وگویی با طیبه سیاوشی انجام دادیم که انتقاد شدیدی به نظرات تاج رئیس فدراسیون داشت و امیدوار است بتوانند از طریق وزارت ورزش و جوانان این مشکل را حل کنند.
خانم سیاوشی، شما یکی از مدعوین بازی ایران و سوریه بودید و از نزدیک این بازی را مشاهده کردید و دیدید که بانوان سوری در ورزشگاه هستند و خانم‌های ایرانی از دیدن این فوتبال محروم‌اند، توضیح می‌دهید؟
از صبح بازی که اعلام شد من در ورزشگاه حاضر می‌شوم، حدود ۱۲ نفر از خانم‌ها با من تماس گرفتند و گفتند که ما بلیت خریدیم و برای دیدن بازی به ورزشگاه می‌آییم. اگر شما می‌آیید، می‌توانید کنار ما باشید تا ما هم بتوانیم بازی را از نزدیک ببینیم؟ من هم گفتم اگر آمدم و شما را دیدم، تلاش می‌کنم شما را با خودم داخل ورزشگاه ببرم. اما من متاسفانه ابتدای نیمه دوم رسیدم و از مسیری که درواقع قرار بود وارد شوم، وارد نشدم. به جای در غربی از در شرقی وارد ورزشگاه شدم و این خانم‌ها را ندیدم. بعدا که از بازی برمی‌گشتم اخبار مبنی بر حضور بانوان سوری در ورزشگاه را خواندم. طبق مقررات و قوانینی که نظام معین کرده، خانم‌ها برای حضور در اجتماع و کار در عرصه عمومی باید دارای پوششی باشند تا بتوانند به فعالیت بپردازند. از سوی دیگر آن ظاهری که باید بر اساس مقررات باشد، رعایت نشده و آن قانون نانوشته که در مورد عدم حضور خانم‌ها در ورزشگاه است که البته چنین قانونی وجود ندارد، ولی این افراد می‌گویند که نمی‌توانید وارد ورزشگاه شوید. آن قانون نانوشته مانع ورود بانوان ایرانی شده، ولی به زنان سوری مجوز حضور را داده است. قاعدتا زنان سوری هم به دلیل رعایت مصالح و اعمال جرایم مالی فیفا توانستند وارد ورزشگاه شوند. من با دیدن خبر عدم ورود زنان ایرانی به‌شدت شوکه شدم و گفتم این امر نه‌تنها توهین به خانم‌های ایرانی، بلکه توهین به نظام محسوب می‌شود. این دردناک است که زن ایرانی پشت درهای ورزشگاه بماند، ولی زنان سوری با آن ظاهری که مطابق مقررات نظام نیست، در ورزشگاه حاضر شوند. منتها مسئله اصلی این است که چرا اجازه ورود به خانم‌های ایرانی داده نمی‌شود؟ طبق کدام قانون؟ اما دردناک‌تر از همه این موارد مصاحبه آقای تاج با رسانه‌ها بود. ایشان دائم در مجلس در حال تردد هستند. ما چون در کمیسیون فرهنگی هستیم، تعامل زیادی با ایشان داریم. ما تلاش می‌کنیم منافع ورزشی را به نفع مردم جامعه پیش ببریم و از استدلال غیرمنطقی ایشان که واقعا حیرت کردم. یعنی که چه الان امکان احداث گیت مخصوص بانوان وجود ندارد؟ مگر چقدر هزینه می‌خواهد؟ در روزی که من در ورزشگاه بودم، تمامی دست‌اندرکار‌های ورزشگاه اذعان داشتند که می‌توان زمینه حضور بانوان را مهیا ساخت. در مرحله بعد می‌توان به صورت تفکیک جنسیتی زمینه حضور خانم‌ها را فراهم کرد، اگر قائل به این امر باشیم که از ابتدا حضور خانواده‌ها سخت باشد. این حرف من نیست، حرف مسئولین ورزشگاه است که بانوان می‌توانند در ورزشگاه حاضر شوند. از سوی دیگر حضور بانوان می‌تواند به رشد فرهنگی تماشاگران کمک کند. چندین دهه است که نمی‌توانند فضای مسموم سکو‌ها را پاک کنند. اما با حضور زنان این مشکل می‌تواند حل شود. راه‌حلی که در سایر نقاط دنیا جواب داده، اما این دوستان سراغ راه‌های دیگر می‌روند، که به نتیجه ختم نخواهد شد. فضا آن‌قدر بد است که الفاظی که به کار برده می‌شود، به‌شدت وحشتناک است و این افراد نمی‌توانند آن را کنترل کنند.
آیا حضور بانوان می‌تواند مهر پایانی بر اوضاع بد ورزشگاه‌ها باشد؟
فکر نمی‌کنم فضای ورزشگاه‌های ایران بدتر از انگلستان باشد. به نظر شما چه شده که آن حجم از خشونت این‌قدر کم شده و دیگر جزو دغدغه‌های فکری آن‌ها نباشد؟ من در اروپا شاهد بودم که عواقب بدی که به دلیل استفاده از الکل هنگام برگزاری بازی به وجود می‌آمد، برایشان وحشتناک بود. اما آن‌ها آمدند از تکنولوژی و دوربین‌ها استفاده کردند و حالا آرامش دارند. آقای تاج فراموش کردند می‌توان با امکاناتی شبیه موارد بالا تماشاگران را کنترل کرد. قوانین برای تماشاگران وضع شد تا اگر خطایی از ایشان سر زد، هم جریمه شوند، هم مجازات اجتماعی، و درنهایت از ورود به ورزشگاه منع شوند. با قانون توانستند همه مشکلات مربوط تماشاگران را حل کنند.
شما به‌عنوان نماینده مجلس چه راه‌حلی برای حل مسالمت‌آمیز این امر دارید؟
من معتقدم وزارت ورزش باید یک جلسه کارشناسی را در این رابطه ترتیب دهد.
آیا وزارت ورزش حرف آخر را در این رابطه می‌زند؟ یا ممانعت از سوی نهاد دیگری است؟
ببینید، لطفا، خواهش می‌کنم ما را به سمت نهاد دیگر نبرید. در یک سال و نیمی که ما در مجلس هستیم و با توجه به برنامه ششم و بودجه سال ۹۶ برای وزارت ورزش، لطفی که شامل وزارت ورزش شده، بی‌سابقه است. می‌توانید از دست‌اندرکاران این وزارت‌خانه بپرسید. ما سه خانم حاضر در کمیسیون فرهنگی سعی کردیم بهترین تعامل‌ها را داشته باشیم تا وزارت ورزش خودش تمامی موانع و مشکلات پیش رو را حل کند. ما فقط با وزارت ورزش طرف هستیم. ما جای دیگری نمی‌توانیم مشکل را حل کنیم. این وظیفه دولت است و این دولت است که مجری این قانون نانوشته است و خودش باید این مشکل را حل کند. تمامی مشکلات و گمانه‌زنی‌هایی که مطرح می‌شود، باید از طریق وزارت ورزش و دولت حل شود .خواهش می‌کنم ننویسید که فشار از جای دیگر است، چون سریع به مسئله عدم وزیر شدن خانم‌ها ربطش می‌دهند. ما تعاملات سازنده‌ای با آقای سلطانی‌فر داریم و کانال اصلی حل این موضوع فقط باید وزارت ورزش باشد.
راه‌حل شما به‌عنوان یک نماینده در این‌باره چیست؟
ما نمایندگان مجلس، حاضریم در جلساتی که با متولیان امر تشکیل می‌شود، شرکت کنیم و نظرات کارشناسی‌مان را ابراز کنیم. ما می‌توانیم در ابتدای کار برای جداسازی امکانات را بررسی کنیم و مانند والیبال و ورزش‌های سالنی با ایجاد ورودی‌های متفاوت در ابتدای امر به حل این مشکل کمک کنیم.
شماره ۷۱۸
