سیدمهدی احمدپناه
این روزها که سینمای ایران به همت اصغر فرهادی به دومین جایزه اسکارش دست پیدا کرده، باز هم بحث سینمای اجتماعی و میزان واقع‌گرایی در فیلم‌های ایرانی و سینمای فرهادی در میان علاقه‌مندان سینما بالا گرفته. اما یکی از سینماگرانی که بیشتر از موفقیت‌های بین‌المللی، بر علاقه‌مندی من و نسل سینمادوست این روزهای ایران تاثیرگذار بود، رخشان بنی‌اعتماد است. فیلم‌سازی که به‌شخصه با فیلم «زیر پوست شهر» به سینمای او علاقه‌مند شدم. امسال اما کتابی به دستم رسید با عنوان «زیر پوست قصه‌ها» از سعید عقیقی. کتابی که محصول یک تحقیق گسترده درباره فیلم‌های رخشان بنی‌اعتماد و واقعیت در سینمای ایران است. سعید عقیقی در این کتاب با پی‌گیری نگاه مولف در بستر جامعه‌شناسی و جست‌وجو پیرامون نسبت آثار او و واقعیت‌های ایران معاصر، اثری بسیار ارزشمند برای جوانان علاقه‌مند به سینمای اجتماعی ایران پدید آورده. نکته جالب و ویژه در این کتاب این است که برخلاف شیوه مرسوم چنین کتاب‌هایی، نگارنده به صورت فیلم به فیلم، به بخش‌بندی کتاب نپرداخته و فصل‌های کتاب بر مبنای نسبت‌های واقعیت به‌عنوان سند، داستان و میزانسن و… تقسیم‌بندی شده و این رویکرد جذابیت مطالعه این کتاب را دوچندان می‌کند.
درنهایت شاید با مطالعه این کتاب بتوانیم به این پرسش قدیمی ولی آشنای این روزها، پاسخ دهیم؛ «آیا وظیفه هنرمند، نمایش واقعیت‌های اجتماعی است؟»
شماره ۷۰۰
