آدم‌ها از آن‌چه در اینستاگرام به نظر می‌رسد، بی‌خودترند!
پانیذ میلانی
عکس چای قندپهلو با شعری از مولانا، فرازهایی از درس زندگی با مضمون مثبت بیندیشید، داستان‌های روزمره از شلوغی مترو در ساعت هفت و چیزهایی از همین دست. این تمام چیزی است که برای معروف شدن در فضای اینستاگرام فارسی نیاز دارید.
دنیای مجازی مدت‌هاست وارد فاز جدیدی شده. شما می‌توانید تنها با یک گوشی موبایل بدون این‌که توانایی یا قابلیت خاصی داشته باشید، به ثروت و شهرت برسید. اینستاگرام این روزها تبدیل به فضایی برای انتشار نظرات شخصی شده؛ نظراتی شخصی که وقتی از طریق اینستاگرام و در صفحات پرطرفدار منتشر می‌شوند، ارزشی بیشتر از یک نظر شخصی ساده پیدا می‌کنند و می‌توانند روی سلیقه، نظر یا حتی علایق ما تاثیر بگذارند. تا‌به‌حال به این فکر کرده‌اید که ممکن است در این میان افرادی باشند که به‌عمد به ما اطلاعات بی‌پایه و گمراه‌کننده بدهند و از همین راه نان بخورند؟
بخشی از این داستان به خود ماهیت شبکه‌های مجازی مشابه ایسنتاگرام بازمی‌گردد، اما بخشی هم هست که خاص فضای فارسی‌زبان این شبکه‌هاست. سوال این است که همتاهای بین‌المللی بیوتی بلاگرها، لایف استایل بلاگرها، استایلیست‌ها هم لزوما همین‌طور هستند؟ در همه جای جهان می‌شود فقط با داشتن یک صفحه اینستاگرام، عکاس، شاعر، نویسنده یا نقاش شد؟ آسمان اینستاگرام، همه جهان همین‌قدر ابری است؟ بیایید نگاهی به رنگ تکه‌های پررنگ این آسمان بیندازیم. تکه‌هایی که از همه جا بیشتر به کار پول درآوردن می‌آیند.
Food taster
در فضای اینستاگرام فارسی فودتیستر به کسی گفته می‌شود که پول می‌گیرد و غذا می‌خورد و ویدیو تعریفش از طعم لذیذ غذا را در صفحه اینستاگرامش پست می‌کند. فودتیسترهای ایرانی از معروف‌ترین شاغلان اینستاگرامی هستند. یکی از معروف‌ترین آن‌ها در رشته کامپیوتر تحصیل کرده و یکی دیگر از آن‌ها در رشته صنایع.
فودتیستری هم مثل بیشتر چیزهایی که از آن‌ورآب پایشان به اینجا باز شده، یک تقلید سطحی بدون توجه به اصل و هدف ماجراست. اما فودتیستر واقعی باید چه شرایطی داشته باشد؟
تعریف ساده‌ای که در سایت‌های انگلیسی‌زبان از فودتیستر یافت می‌شود، این است: فودتیستر کسی است که مطابق با معیارهای اصولی در تهیه غذا، خوراکی را که برای سایرین طبخ شده، بررسی و استاندارد بودن آن را تایید می‌کند.
طبق برآوردهای فاکس نیوز فودتیتسرها سالانه درآمدی بین ۳۰ هزار تا ۶۰ هزار دلار دارند، که البته این درآمد برای تیسترهای تازه‌کار است. اما این‌طور نیست که هر کسی با هر سطح معلوماتی و تنها با یک صفحه اینستاگرام و چند فالوئر بتواند تیستر شود. برای تیستر شدن در خیلی از نقاط جهان باید جذب یک سازمان صنایع غذایی شد و این کار هم نیازمند مدرک تحصیلی در رشته صنایع غذایی یا هنر آشپزی است. البته سطح این مدرک تحصیلی به کارفرما بستگی دارد. برخی کارفرماها سخت‌گیرتر هستند و مدرکی تاییدشده در خصوص تجزیه و تحلیل حواس پنج‌گانه را نیز جزو شروط استخدامی خود قرار داده‌اند. در واقع آن‌ها منتقد غذا هستند و غذاها را بر اساس استاندارد و نه علاقه و تجربه شخصی قضاوت می‌کنند.
اگر از گوگل سیاهه‌ای از معرف‌ترین تیسترها را بخواهید، این لیست را در اختیارتان قرار می‌دهد. می‌توانید به صفحه آن‌ها بروید و نوع نقد و سطح اطلاعات آن‌ها را با فودتیسترهای ایرانی مقایسه کنید:
- Christian Pinard
- David Pinard
- Andrew Shaw
- Johanne Britton
- Ann Pornel
- Ali Wylie
- Sophie Stahl
- Aiden Muscovitch
Beauty blogger
بیوتی بلاگر در فضای مجازی ما در حقیقت یک تبلیغ‌کننده لوازم آرایشی است که در قبال پول از لوازم آرایشی تعریف می‌کند. اما بیوتی بلاگر استاندارد جهانی کسی نیست که به دنبال‌کنندگانش بگوید «دوستانتان را زیر پست تگ کنید تا سه عدد ماسک مو برنده شوید!» در واقع، بیوتی بلاگر به فردی گفته می‌شود که با نقد مبتنی بر اصول و استانداردها، به دنبال‌کنندگانش در مورد نحوه صحیح استفاده از لوازم آرایشی کمک می‌کند. معنای بیوتی بلاگر با آرایشگر کاملا متفاوت است. یک بیوتی بلاگر واقعی باید از تمامی رویدادهای جهان آرایشی مطلع باشد. او باید توانایی تحلیل و بررسی علمی جزئیات لوازم آرایشی بر پایه استانداردهای موجود و نه نظر شخصی را داشته باشد. یکی از مشهورترین آن‌ها ماهانه حدود ۴۱ هزار دلار تنها از یوتیوب درآمد دارد.
influencer
حالا نوبت به اینفلوئنسرها می‌رسد. اینفلوئنسر در واقع شخصی است که به واسطه دانش یا قابلیت خاصش می‌تواند با مخاطبان ارتباط برقرار کند و روی آن‌ها تاثیر بگذارد. در کل این تعریف شامل کسانی می‌شود که در زندگی شخصی خود به دستاوردی رسیده‌اند. گوگل لیستی از ۱۰ اینفلوئنسر برتر سال ۲۰۱۸ را نمایش می‌دهد که در این لیست نام کریستین رونالدو (فوتبالیست مشهور)، چند بازیگر و خواننده مشهور و چند تولیدکننده لوازم آرایشی به چشم می‌خورد. این تعریف شامل کسانی که تنها دستاوردشان استوری «صبح آدینه شما به‌خیر» یا «امروز را با لبخند معجزه کنید» است، نمی‌شود.
طبق برآوردها حدود ۸۰ درصد از سرمایه‌گذاران ترجیح می‌دهند برای تبلیغات کالاهای خود از این افراد استفاده کنند، چراکه آن‌ها با استفاده از موقعیت خود می‌توانند به معرفی بهتر یک برند کمک کنند. گفته می‌شود اینفلوئنسرهای پرطرفدار، برای هر پست تبلیغاتی حدود دو تا سه هزار دلار دریافت می‌کنند.
تصویری از یک کتاب با شمع و گل و چند وسیله فانتزی صورتی، استوری از له شدن مسافران مترو در ساعت هفت صبح، بومرنگی از ناخن‌های تازه مانیکورشده و انتشار ریزترین جزئیات زندگی. البته جزئیات خوب و خوش فانتزی‌اش و نه آن جور ناجورش! کپشن‌های «ماییم که بی هیچ سرانجام خوشیم!» و «مثبت ببینیم»، روزمره‌های کوکب خانم و…
این افراد اصلا لایف استایل بلاگر نیستند! لایف استایل بلاگر به کسی گفته می‌شود که با هدفی مشخص به تولید محتوای مفید و الهام‌بخش از زندگی روزمره خود می‌پردازد تا یک سبک زندگی خاص مانند گیاه‌خواری، حمایت از حیوانات، کتاب خواندن، دوچرخه‌سواری و… را ترویج دهد. تمامی پست‌های یک لایف استایل بلاگر باید با یک سبک و سیاق و هدف مشخص باشد. در واقع فرد باید یک جنبه از زندگی خود را آگاهانه انتخاب کند و اتفاقات آن بخش را با مخاطبانش به اشتراک بگذارد. این سبک انتشار ریزترین جزئیات زندگی روزمره که اساسا هیچ تفاوت هیجان‌انگیزی با باقی روزمره‌ها ندارد، اسمش هر چه باشد، lifestyle blogging نیست، بلکه بیشتر به نظر می‌رسد کسی قصد دارد فیلم‌ها و کتاب‌هایی که خوانده یا وسایل فانتزی‌اش یا حتی غذاهایی را که درست می‌کند، در چشم بقیه فرو کند! در واقع می‌توان گفت کشور ما تنها نقطه جهان است که این نوع تبلیغات در آن رایج است و می‌توان در آن با انتشار جزئیات ریز زندگی به درآمد رسید! از طرفی، مخاطبانی هستند که همیشه آماده فالو کردن این قبیل آدم‌ها هستند. می‌شود گفت منبع درآمد این افراد، ناآگاهی مردم است.
گوگل به شما فهرستی از بهترین لایف استایل بلاگرهای سال ۲۰۱۸ را می‌دهد. فهرست زیر چند تن از بهترین لایف استایل بلاگرها هستند که می‌توانید آن‌ها را با لایف استایل بلاگرهای ایرانی مقایسه کنید:
Mariam Ezzeddine
Adam Gallagher
Ella Mills
Murad and Nataly Osmann
Joanna Gaines
همه فن حریف ها
حتما شما هم با آن‌ها برخورد داشته‌اید. گاهی شاعرند، گاهی نویسنده، گاهی نقاش، کمی هم روان‌شناس! بعضی موقع‌ها دکتر، بعضی موقع‌ها وکیل و… گاهی هم دست به قلم می‌شوند، اما در واقع هیچی نیستند.
اینستاگرام پر شده از صفحاتی که به نظر خودشان اطلاعات خاص و ویژه‌ای در اختیار مخاطب قرار می‌دهند، اما کدام اطلاعات؟ یک روز صبح از خواب بیدار می‌شوند و این فکر به سرشان می‌زند که برای خالی نبودن عریضه و خودنمایی بین دوستان و در و همسایه یک صفحه اینستاگرام باز کنند و با تبلیغ چند مزون و چند فال‌گیر و اپلیکیشن ردیاب دوست‌پسر و دوست‌دختر در چند ثانیه، به شهرت و درآمد میلیونی برسند. نکته عجیب اما این است که اتفاقا هم می‌رسند! داشتن یک لیسانس روان‌شناسی از دانشگاه پودمانی شهری که پیدا کردنش روی نقشه چند ساعت زمان می‌برد، برای افتتاح یک پیج مشاوره و ارائه راه‌کارهای عمه بلقیسی عالی است! نویسندگانی که بزرگ‌ترین دستاوردشان دو جلسه شرکت در کلاس نویسندگی بی‌نام‌و نشان است، شاعرانی که همان‌قدر وزن و قافیه را می‌شناسند که یک طفل تازه متولدشده و وکلایی قلابی که با چند پست دفاع از حقوق زنان و ردیف کردن خزعبلات به درآمدی رسیده‌اند، همگی از ناآگاهی دنبال‌کنندگان پول درمی‌آورند! این‌ها کسانی هستند که مدرک تحصیلی و هویتشان نامعلوم است. اما به‌خوبی یاد گرفته‌اند با پست کردن چند عکس با نوشته‌های بولد قرمز و زرد و مطالب احساسی، لایک‌هایشان را تبدیل به سکه کنند. می‌شود گفت ۹۰ درصد مطالبی که این افراد به اشتراک می‌گذارند، تقریبا هیچ مستند علمی ندارد و اطلاعات مفیدی را در اختیار مخاطب قرار نمی‌دهد.
واقعیت تلخ فراموش‌شده این است که کسی که خوش‌سلیقه است، لزوما طراح دکوراسیون و لباس نیست. کسی که دوربین دارد و بلد است دکمه‌اش را فشار دهد، عکاس نیست. اما اینستاگرام فارسی این روزها محلی شده تا هرکس خودش را آن‌طور که دوست دارد، به بقیه معرفی کند، نه آن‌طور که واقعا هست. آدم‌ها از آن‌چه در اینستاگرام به نظر می‌رسد، بی‌خودترند!
بسیار زیبا و به جا نوشتید. یک دنیا سپاس از شما.
خیلی مقاله خوبی بود کلی کیف کردم خسته نباشید به پانیذ عزیز