رامین کهن، کارگردان نمایش«موش تا موش»
این روزها آسمون خیابان ورزنده آبی‌تر از قبله. هر روز دم دمای غروبه که همه ما لحظه‌شماری می‌کنیم که زودتر برسیم به تالار هنر. عروسک‌هامون رو از تو صندوق‌ها دربیاریم و دوباره باهاشون یکی بشیم و این حس خوب رو با همه قسمت کنیم.
اون لحظه است که انگار دنیا یه جور دیگه است. رو زمین نیستیم. همه چی مثل تو قصه‌هاست. حالمون خوبه و دل‌هامون شاد.
برای خود من هرشب دیدن نمایش «موش تا موش» مثل یه پروازه. احساس می‌کنم پاهام دیگه رو زمین نیست. انگار بال درآوردم. آخه دنیای عروسک‌ها جادو می‌کنه. آدم رو می‌بره یه جای دور. یه جایی که از وقتی آدم بزرگ شدیم، همیشه دلمون براش تنگ می‌شه. یه جایی تو کودکی‌هامون، تو خیال‌هامون و رویاهامون.
«موش تا موش» نمایشیه که از عشق برای بچه‌ها حرف می‌زنه، از یک عشق زمینی. عشقی که پاکه و باعث می‌شه بچه‌ها با دیدنش دوست داشتن و محبت کردن و ازخودگذشتگی رو یاد بگیرن.
– شاید فکر کنین که این حرفا چه ربطی به بچه‌ها داره؟
شاید باور ما جوریه که یه کم حرف زدن از این چیزا با خودش خجالت میاره. واقعیت اینه که اتفاقا تو فرهنگ و ادبیات ما چه برای بزرگترها و چه برای کوچیک‌ترها همیشه ردپای عشق بوده و هست. اونم عشقی که جنسش پاکه…
متاسفانه هجوم رسانه‌های متعدد و سطحی داره باعث می‌شه که ما یه کم از فرهنگ و ادبیات عاشقانه خودمون دور بشیم. ممکنه در آینده، بچه‌های امروز که آینده این جامعه هستن، رو بیارن به بی‌بندوباری‌هایی که این رسانه‌ها هر روز دارن بیشتر و بیشتر تبلیغ می‌کنن. وقتی ما بزرگترها از الگوهای رفتاری فرهنگ خودمون دور بشیم، طبیعیه که بچه‌هامون هم در معرض این خطر قرار می‌گیرن. پس کار ما خیلی سخت‌تر شده، چراکه باید جلوی یه آسیب بزرگ رو که همین نزدیکی‌ها کمین کرده، بگیریم. وظیفه تئاتر کودک نجات همین آینده است. ما به‌عنوان هنرمند وظیفه داریم که خلاق و مسئول باشیم و این تهدید‌ها که می‌تونه تبعات مخربی رو داشته باشه، از بین ببریم، و اثری رو خلق کنیم که کودکان و خانواده‌ها رو چنان جذب کنه که روی اون‌ها اثرگذار باشه…
ما در راستای تولید تئاتر «موش تا موش» همه درصدد همین منظور بودیم. مطالعه کردیم، دیدیم، شنیدیم، فکر کردیم و خلق کردیم.
من و همکارانم در این اثر به‌عنوان یک گروه جوان هیچ‌وقت تئاتر کودک رو دست‌کم نگرفتیم و کاملا در کارمون سخت‌گیر هستیم. چراکه انگیزه داریم فردای جامعه‌مون رو درست بنا کنیم.
و اما در این پروژه خوشبخت بودیم که از نسل قبل‌ترمون هم کمک بگیریم؛ هنرمندان و پیش‌کسوتانی همچون مرضیه برومند و هنگامه مفید. کسانی که خودشون و عمرشون رو برای کودکان وقف کردن. وقتی ما کوچک‌تر بودیم، اون‌ها دنیایی رو برای ما با هنرشون ساختن و به ما امانت دادند که امروز ما امانتدار اون هستیم و راهشون رو ادامه می‌دیم. و هنوز هم از اون‌ها می‌آموزیم. نسلی که نگاهش به هنر برای کودکان جدی، مسئولانه و فاخر بود.
ما این شب‌ها در تالار هنر تهران با نمایش «موش تا موش» منتظر شما هستیم. پس بیایید و به دیدن دنیای عروسک‌ها با آسمان آبی‌شون و آواز عاشقانه موش آوازه‌خوانی که در کوچه پس کوچه‌های شهر شنیده می‌شه بنشینید. هم نوای ساز و آوای دل عروسک‌های ما بشید و پیام مهر و محبت را در شهر بپراکنیم.
شماره ۷۰۲
