گفت‌وگو با پژمان جمشیدی درباره نمایش فیلم «خوب، بد، جلف» در جشنواره فیلم فجر
«خوب، بد، جلف» عنوان اولین تجربه سینمایی پیمان قاسم‌خانی است که چندین بار به دلایل متعدد در نوبت اکران قرار گرفت و درنهایت برای حضور در بخش مسابقه جشنواره فجر امسال پذیرفته شد. این فیلم یکی از مهم‌ترین فیلم‌های کمدی امسال است که پیشبینی می‌شود به‌عنوان یکی از پرفروش‌ترین فیلم‌های سال آینده لقب گیرد. «خوب، بد، جلف» با نگاهی به زندگی پژمان جمشیدی ساخته شده است و جمشیدی به همراه حمید فرخ‌نژاد و سام درخشانی سه شخصیت اصلی فیلم را بازی می‌کنند. کاراکتری که او در این فیلم بازی می‌کند، به اعتقاد خودش ادامه همان شخصیتی است که در سریال «پژمان» بازی کرده، منتها در فضا و قالب سینمایی. با پژمان جمشیدی که این روزها درگیر بازی در سریال «خانه ما» سامان مقدم است، پیرامون حضور در فیلم «خوب، بد، جلف»، رفاقتش با پیمان قاسم‌خانی و فاصله گرفتنش از دنیای فوتبال گفت‌وگویی انجام دادیم.
فرنوش ارس‌خانی
شما امسال برای اولین بار است که حضور در جشنواره فجر را با فیلم «خوب، بد، جلف» تجربه می‌کنید. چه شد که در این فیلم حضور پیدا کردید و بازی در این فیلم چقدر با تجربه سینمایی قبلی‌تان (پنجاه کیلو آلبالو) تفاوت دارد؟
«خوب، بد، جلف» به نوعی ادامه سریال «پژمان» است و به زندگی پژمان جمشیدی با نگاهی طنز می‌پردازد. حتی قرار بود اسم این فیلم «پژمان» باشد، اما چون امتیاز آن برای تلویزیون بود، درنهایت به «خوب، بد، جلف» تغییر پیدا کرد. «خوب، بد، جلف» دومین تجربه سینمایی من بعد از «پنجاه کیلو آلبالو» است که هر دو در فضای کمدی ساخته شده‌اند. با این تفاوت که «پنجاه کیلو آلبالو» کمدی مانی حقیقی بود و «خوب، بد، جلف» از جنس کمدی پیمان قاسم‌خانی است و هر یک نگاه خاص خود را در فیلم‌سازی دارند. به نظرم پیمان قاسم‌خانی و مانی حقیقی کمدی را خیلی خوب می‌شناسند. بازی در«خوب، بد، جلف» برای من تجربه بسیار خوبی بود. با این‌که یکی از سخت‌ترین کارهای من در طول این سه سال حضورم در عرصه بازیگری است، ولی آن‌قدر پشت صحنه خوبی داشت و همه بچه‌ها با هم رفیق بودیم که سختی و فشار کار را زیاد احساس نکردیم.
آیا شخصیت «پژمان» وام‌گرفته از همان کاراکتر سریال «پژمان» است؟
بله، نقشی که من در این فیلم بازی می‌کنم، همان کاراکتر پژمان جمشیدی است که وارد دنیای سینما شده، ولی انتخاب‌هایش دور از انتخاب‌های من در این سه سال اخیر است.
به نظرتان پیمان قاسم‌خانی کارگردان چقدر با پیمان قاسم‌خانی نویسنده تفاوت دارد؟
معمولا اغلب نویسنده‌ها چه کمدی و چه غیرکمدی، یکی از نگرانی‌هایشان این است صحنه‌هایی را که نوشته‌اند، حس و جانش با جنس کارگردانی کسی که کارگردانی آن اثر را به عهده دارد، متفاوت باشد. اما پیمان چون علاوه بر کارگردانی، نویسندگی این فیلم را برعهده داشت، خیالش راحت بود و جنس شوخی‌هایی را که در فیلمنامه نوشته بود، آن‌طور که دلش می‌خواست، درآورد. به نظرم پیمان چه در لباس کارگردانی و چه در لباس نویسندگی، یکی از بی‌نظیرترین آدم‌های دنیاست. من ۱۵ سال است که با پیمان دوست هستم و هیچ‌وقت از او ناراحت و دل‌گیر نشدم. ما وقتی با هم هستیم، بیشتر از این‌که درباره سینما حرف بزنیم، راجع به فوتبال و پرسپولیس صحبت می‌کنیم. پیمان بعد از خانواده‌ام یکی از نزدیک‌ترین آدم‌های زندگی‌ام است. پیمان شخصیت جالبی دارد و من خیلی چیزها از او یاد گرفتم. او آدمی است که مسائل دنیوی برایش اهمیت آن‌چنانی ندارد. خیلی از چیزهاست که من برای رسیدن به آن‌ها تلاش می‌کنم، اما وقتی به پیمان نگاه می‌کنم، می‌بینم خیلی هم نباید آن‌ها را جدی گرفت. امیدوارم که افتخار رفاقت با پیمان را برای همیشه داشته باشم.
با این حساب بازیگر شدنتان را هم به نوعی مدیون پیمان قاسم‌خانی می‌دانید؟
صددرصد، اما وقتی می‌گویند پیمان دوستش را آورده و بازیگر کرده، به نظرم یک نوع بی‌احترامی به عالم بازیگری است. چون بازیگری خیلی مقوله پیچیده‌ای است و پیمان قاسم‌خانی در طول ۵۰ سال زندگی خود، دوستان نزدیک‌تر و عزیزتری نسبت به من داشته که آن‌ها را بازیگر کند. اگرچه یکی از شانس‌های بزرگ من، دوستی با پیمان بوده، ولی دلیل بازیگری من نبوده است.
پیمان قاسم‌خانی چطور به شما اعتماد کرد که توانستید نقش اصلی فیلمنامه «پژمان» را بازی کنید؟
ایده اولیه «پژمان» مال من بود و وقتی که تبدیل به طرح یک صفحه‌ای شد، تلویزیون برای ساخت آن استقبال بسیاری نشان داد. پیمان به من گفت بهتر است این سریال را یک فوتبالیست بازی کند. من هم گفتم برویم دنبال یک فوتبالیست و ببینیم چه کسی می‌تواند نقش اصلی این سریال را بازی کند. پیمان گفت خودت بیا بازی کن! اما من خیلی می‌ترسیدم، چون اگر آن اتفاقی که فکر می‌کردیم نمی‌افتاد، رزومه ورزشی من هم زیر سوال می‌رفت. اما با توجه به نگاه و دقتی که پیمان قاسم‌خانی در زمان نوشتن متن‌ها داشت و هم‌چنین راهنمایی‌های آقای صحت اتفاق خوبی برای من و این سریال افتاد.
آیا در «خوب، بد، جلف» هم به پیشینه فوتبالی‌تان اشاره شده است؟
نه، چون این فیلم به ماجرای بعد از بازیگر شدن پژمان می‌پردازد و او از این طریق وارد یک ماجرای پلیسی می‌شود.
شما در این فیلم با بازیگران شناخته‌شده سینما همکاری کردید. بازی مقابل حمید فرخ‌نژاد، مانی حقیقی و ویشکا آسایش برایتان سخت نبود؟
من با مانی حقیقی و ویشکا آسایش قبلا در «پنجاه کیلو آلبالو» همکاری کرده بودم، اما با حمید فرخ‌نژاد اولین بار بود که هم‌بازی شدم. او بازیگر بسیار حرفه‌ای است و در این کار خیلی به من کمک کرد. به نظرم ترکیب من و سام درخشانی در حضور آقای فرخ‌نژاد به‌خاطر بازی درست و صحیح او، ترکیب بسیار جالب و خوبی شده است.
شما نسخه نهایی فیلم را پیش از اکران در جشنواره فجر دیده بودید؟
نه، جرئت نکردم ببینم. من اصولا فیلم‌ها را قبل از اکران نمی‌بینم. الان هم برای دیدن فیلم در کنار مردم استرس زیادی دارم.
فکر می‌کنید مخاطب چقدر می‌تواند با این فیلم ارتباط برقرار کند و آیا انتظارش نسبت به پیمان قاسم‌خانی که با سریال‌های «پاورچین» و «پژمان» رضایت مخاطبان را توانست به دست بیاورد، با این فیلم هم برآورده خواهد شد؟
من خیلی اهل پیشبینی و قضاوت نیستم و اصلا دوست ندارم قبل از اکران فیلم، درباره استقبال مخاطبان و فروش آن حرفی بزنم. من فقط می‌توانم آرزو کنم که این فیلم مورد علاقه مردم باشد و مردم آن را دوست داشته باشند و با آن ارتباط برقرار کنند. امیدوارم بعد از این همه اتفاقات و خبرهای تلخ که در چند روز اخیر شنیدیم، «خوب، بد، جلف» بتواند حداقل یک لبخند بر روی لب مردم بنشاند.
فکر می‌کنید نقشتان در این فیلم از سوی هیئت داوران جشنواره سی‌وپنجم فجر، جدی گرفته شود؟
به‌هرحال هر کسی که در جشنواره حضور پیدا می‌کند، توقع دارد که کارش دیده شود. درست است که فیلم کمدی در کشور ما و در جشنواره فجر برخلاف خیلی از کشورهای دیگر دیده نمی‌شود، ولی فکر می‌کنم یکی از سخت‌ترین ژانرها، ژانر کمدی است. امیدوارم فیلم ما دیده شود و هیئت داوران با نگاه مثبت و دقیقی به آن نگاه کند.
شما تاکنون سه مدیوم تئاتر، تلویزیون و سینما را تجربه کرده‌اید. فکر می‌کنید که تفاوت این سه عرصه چیست و ترجیح شما، حضور در کدام یک از آن‌هاست؟
من تئاتر را بیشتر از سینما و تلویزیون دوست دارم، چون ارتباط مستقیم با مخاطب دارد و تقریبا آن حس فوتبالی من را که همیشه جلوی تماشاچی بازی کردم، القا می‌کند و نفس به نفس تماشاچی و حس او را همان موقع درک می‌کنی و می‌بینی. اما علاوه بر این موضوع، هیجان حضور در جشنواره را هم خیلی دوست دارم. خیلی خوشحال هستم که در این رقابت حضور دارم.
پس بااین‌حال به نظر می‌رسد که بازیگری یکی از دغدغه‌های مهمی زندگی‌تان شده است و فوتبال در اولویت‌های بعدی‌تان قرار می‌گیرد. فوتبال را برای همیشه کنار گذاشتید؟
نه، فوتبال را به شکل سفت و سخت و به‌عنوان یک طرفدار پرسپولیس و فوتبال دنبال می‌کنم و خیلی پی‌گیر آن هستم. از طرفی، من کلا‌س‌های مربی‌گری هم رفته‌ام، اما چون در مقوله بازیگری خیلی سرم شلوغ است، در حال حاضر نمی‌توانم به مربی‌گری فوتبال فکر کنم، ولی بالاخره یک روز به فوتبال برمی‌گردم و مربی‌گری خواهم کرد.
شماره ۶۹۶
خرید نسخه الکترونیک از کتابفروشیهای مجازی طاقچه و فیدیبو
