گزارش چلچراغی از بازی ایران چین

اردلان حسین‌آبادی

پیش‌بینیِ کما فی‌السابق اشتباه من درباره بازی ایران چین ، این بود که مارچلو لیپی از اینی که دیدیم  قداره‌کش‌تر ظاهر می‌شه، ولی گویا اصلا قداره  نداشت. گردن کلفت این میدون کیروش بود و مارچلو تا دیدش گفت: «نه نه! من جان تو  اصلا حوصله‌ش رو ندارم! نکن!» ولی کیروش کرد اون کاری رو که باید می‌کرد و بچه‌ها رو جوری فرستاد تو زمین که یه گرت‌وخاک مشتی بلند کردن تو آسمون.

رفتار بچه‌ها بعضی جاهاش زشت بود. اصلا حرمت خط دفاع چین -این کشور دوست رو که محمدرضا احمدی خیلی تاکید خاصی رو رفاقتمون باهاش داشت- رو نگه نداشتن و بدجور افتادن دنبالشون. حاصل این بزن بزنم شد یه فیلم خیلی باصفا.

بچه‌‌های ما یه جوری دنبال مدافعای چین بودن که شرخر دنبال بدهکار نمی‌افته. تا حالا دیده بودید مدافعای یه تیم از دست مهاجمای حریف در برن!؟ باور کنید این شکلی بود همش. مدافعای چینی به سمت دروازه خودشون در حال دویدن، یک ایرانی هم با عطشی ترسناک دنبالش، که عموما هم این بدوبدوها منجر به گل یا موقعیتای خطرناک برای ما می‌شد.

غم رو تو کلوزآپ تک‌تک بازیکنای چین می‌تونستی ببینی، که دارن به خودشون می‌گن «عجب گیری کردیما!» سردار تو نیمه اول یه جا انقدر پیگیری کرد تا توپ رو از دفاعشون گرفت و پاس داد به طارمی ‌و طارمیم گلش کرد. طارمی یه گل خالیم خراب کرد تا به ما نشون بده پایبندی به اصول یعنی چی! سردار بازم پیگیری کرد و توپ رو از دفاعشون گرفت و خودش گل زد. نیمه اول و دوم به همین سیریش‌بازیای خوش‌گوار گذشت تا طارمی ‌سُر خورد و کارت زرد گرفت و بازی بعدی رو از دست داد. سامان اومد تو زمین و بعدشم کریم. کریم کلا ۴، ۵ دقیقه وقت داشت که هیچ‌کاری هم نکرد و اسمش حتی یه بارم تو بازی نیومد، فقط سر راه یه گل زد که خیلی چسبید. خیلی خوبه که به یکی متکی نیستیم.

من نمی‌دونم تیمای دیگه خیلی ضعیفن یا ما خیلی قوی‌ایم ولی هرچی هست داره خوش می‌گذره بهمون تو جام. یکی دیگه از نکات فنی بازی این بود که صدا و سیما انقدر زیر نویسای عجیب تبلیغاتی رو در کمیتی باور نکردنی برامون قطار کرده بود که یکی از دوستای من اعصابش خراب شد و قفل کرد روشون و بدون خستگی با حالتی بین عصبانیت و خنده همه رو خوند و منم متاسفانه همون طوری شدم و بخش زیادی از بازی رو مشغول خوندن زیرنویسا شدیم. به هرحال دمتون گرم، مگه شماها سرانه مطالعه رو ببرید بالا. دیگه این بازی هیچی نداشت و همه بچه‌ها خوب بودن. امید ابراهیمی هم خیلی خوبه راستی! بازی رو ۳ هیچ بردیم و خوردیم به ژاپن برای بازی بعدی. ژاپنم حریف نمی‌زنه، ولی خب جدی‌تر از قبلیاست. تا بازی بعد خدا نگهدارتون.

قسمت قبلی را در اینجا بخوانید