گفت‌وگو با سیدجلال حسینی، تنها آسیایی حاضر در تیم منتخب «فرانس فوتبال»

مهدی شریفی

قرار گرفتن در جمع تیم منتخب هفته‌نامه معتبر فرانس فوتبال در مرحله مقدماتی جام جهانی ۲۰۱۸ روسیه، اتفاق بزرگی بود که برای مدافع پرسپولیس و تیم ملی افتاد. سیدجلال حسینی که حالا با لقب صخره از او یاد می‌شود، یکی از بهترین‌های حال حاضر فوتبال ایران است. او حالا هم با پرسپولیس و هم با تیم ملی می‌درخشد و البته تیم ملی و پرسپولیس در اوج قرار دارند. پس از پایان بازی پرسپولیس ونفت تهران فرصتی دست داد تا با سیدجلال گفت‌وگو کنیم.

آقای حسینی، اوضاع که حسابی خوب است، پرسپولیس دارد بازی‌هایش را می‌برد و در صدر است و تیم ملی هم که مدعی اول صعود به جام جهانی ۲۰۱۸ روسیه است…
بله خدا را شکر، همه چیز خوب است. کسب دو پیروزی پرگل مقابل سپاهان و نفت کار بسیار با ارزشی بود و نشان دادیم بازی به بازی بهتر می‌شویم. تیم ملی هم که در وضعیت خوبی قرار دارد و در چهار بازی مقابل قطر، چین، ازبکستان و کره جنوبی گل نخورده است. البته حالا وقت مغرور شدن نیست. باید تیم ملی صعودش به جام جهانی قطعی شود، بعد حسابی خوشحال باشیم.
به نظر می‌رسد هر روز اعتمادبه‌نفست بیشتر می‌شود…
اعتمادبه‌نفس من بالا بوده همیشه. اما دو مربی خوب دارم که وظایف دفاعی را به‌خوبی تاکید و تشریح می‌کنند. ضمن این‌که شکست دادن سپاهان و نفت با تعداد گل زیاد کار بسیار باارزشی بود و این نشان می‌دهد که ما در هر بازی با تلاش زیاد و انگیزه بالا به میدان می‌رویم. باید سعی کنیم این روند را تا پایان فصل ادامه دهیم. هر بازی شرایط خاص خود را دارد و ما به این درک رسیده‌ایم که باید بازی به بازی پیش برویم.
درباره تیم ملی هم سوال می‌پرسیم، اما تو قبل از بازی با نفت تهران کار جالبی انجام دادی و پیراهنی با تصویر منصور پورحیدری پوشیدی که در فضای مجازی بازتاب زیادی داشت…
منصورخان پورحیدری فردی بسیار دوست‌داشتنی است که کل زندگی‌اش را برای تیم استقلال گذاشت. احترام منصورخان برای من و همه اهالی ورزش واجب است و به‌شخصه علاقه و ارادت خاصی به او دارم. استقلالی‌ها هم قطعا پورحیدری را اسطوره خود می‌دانند و به عقیده من تا زمانی که اسطوره‌ها زنده هستند، باید قدر آن‌ها را بدانیم و من هم هدفم با پوشیدن آن پیراهن همین بود. من نگاهم به این ماجرا رنگی نبوده و همیشه به یاد منصور پورحیدری هستم. نه‌تنها من، بلکه دیگر بازیکنان پرسپولیس هم به یاد منصور پورحیدری هستند.
در روزهای گذشته به‌خاطر طلب‌هایت از باشگاه نفت تهران ناراحت بودی…
بله، الان هم ناراحت هستم. واقعا مسخره و خنده‌دار است که من مدام بخواهم به باشگاه نفت بروم و بگویم پولم را بدهید! ما یک فصل خوب را در نفت پشت سر گذاشتیم و اصلا شکل خوبی ندارد که بخواهیم برای گرفتن حق و حقوقمان به باشگاه برویم و بگوییم طلبمان چه شد؟ من نمی‌دانم چرا هیچ قانونی در فوتبال ما وجود ندارد که ما بتوانیم به پولمان برسیم؟ شما الان سوالی را از من می‌پرسید که واقعا خجالت‌آور است و حتی خود من هم نمی‌دانم باید چه بگویم. تا الان طلبکاران نفت ۴۰ بار به این باشگاه یا جاهای دیگر رفته‌اند، اما هیچ حرف حسابی نشنیده‌اند. ۸۰ نفر در وزارت نفت و باشگاه نفت هم‌چنین اسپانسرش مسئولیت دارند، اما هیچ‌کس نیست جواب طلبکاران را بدهد و مدام ما را به یکدیگر پاس می‌دهند. واقعا هیچ‌کس زورش به وزارت نفت نمی‌رسد که طلب ما را بگیرد؟ اگر قرار باشد دوباره برای گرفتن طلبم به باشگاه نفت بروم، باید داد‌وبیداد کنم و تلویزیون یا شیشه‌ای را بشکنم، بلکه یکی پیدا شود به ما جواب قانع‌کننده دهد. اول فصل اعلام می‌کنند که تیم‌های بدهکار حق شرکت در لیگ برتر را ندارند و بعد تیم‌های بدهکار وارد لیگ می‌شوند و حتی نزدیک بالای جدول هم هستند.
دل پری داری…
معلوم است که دل پری دارم.
اسپانسر باشگاه نفت بیانیه داده که چون وزارت نفت اسناد و مدارک باشگاه را به آن‌ها نمی‌دهد، پرداختی به طلبکاران نخواهند داشت…
کدام اطلاعیه؟ چرا زمانی که باشگاه را خریدند، از این حرف‌ها زده نمی‌شد. من یک سوال می‌پرسم؛ آیا نحوه واگذاری باشگاه نفت به شرکت بهنام پیشرو فقط روی یک کاغذ ساده انجام شده است؟ یعنی در ازای این کاغذ ساده این شرکت حاضر شده تا این‌جای فصل شش میلیارد به گفته خودشان برای این باشگاه هزینه کنند. غیر از این است که تیم نفت الان با نام این شرکت وارد مسابقات شده است و این یعنی مالکیت باشگاه نفت به نام شرکت بهنام پیشرو خورده است. برخی از مربیان پیشین نفت هستند که قراردادشان ۶۰، ۷۰ میلیون است و کلی روی این پول برای مخارج زندگی‌شان حساب کرده‌اند. آن‌ها واقعا دستشان از همه جا کوتاه است. یکی باید پیدا شود که جواب طلبکاران را بدهد. ما واقعا نمی‌دانیم باید چه کاری انجام دهیم. بازیکنان نفت همه جوان هستند. برخی خرجی خانواده می‌دهند، برخی تازه ازدواج کرده‌اند، برخی می‌خواهند ازدواج کنند. این‌ها از کجا پول بیاورند؟ بعضی بازیکنان هنوز در تیم نفت دارند جان می‌کنند و عرق می‌ریزند، اما از فصل پیش طلب دارند. به خدا انصاف نیست.
برسیم به سوال‌هایی از جنس دیگر. تو بنا به انتخاب مجله معتبر فرانتس فوتبال در جمع ۱۱ بازیکن برتر دنیا در بازی‌های مقدماتی جام جهانی قرار گرفتی، چه احساسی داری؟
خوشحالم که توجه کارشناسان فوتبال جهان را جلب کرده‌ام. تلاشم را می‌کنم که دیگر مجلات معتبر و کارشناسان فوتبال جهان در تیم‌هایشان از من استفاده کنند. البته دیگر بازیکنان ایران هم می‌توانند در چنین تیم‌هایی قرار بگیرند.
سرمربی تیم ملی کره جنوبی در گفت‌وگویی گفته است که بازیکنان تیم ملی کره مقابل ایران بد کار کرده‌اند، نظر تو چیست؟
خب من که خودم اصلا به این مسائل توجه نمی‌کنم و کار خودم را انجام می‌دهم. گرچه این را باید بگویم که این‌بار واقعا مقابل کره جنوبی ما تیم برتر زمین بودیم و کره‌ای‌ها حرفی برای گفتن نداشتند. اما ما همیشه بدون توجه به هر حرفی به داخل زمین می‌رویم و کاری را که خودمان می‌خواهیم، انجام می‌دهیم. در دو بازی آخر که آن‌ها را بردیم، واقعا کره‌ای‌ها خوب بازی کردند و مستحق شکست نبودند. مخصوصا در بازی که در اولسان انجام شد و منجر به صعود تیم ملی به جام جهانی ۲۰۱۴ برزیل شد. اما این‌بار واقعا کره‌ای‌ها چیزی برای گفتن نداشتند و حتی یک موقعیت خطرناک هم روی دروازه ایران خلق نکردند.
تیم کی‌روش با این برد یک رکورد از خودش به جای گذاشته و چهار بار پیاپی مقابل کره جنوبی پیروز میدان بوده است. یک جورهایی چوبله شده‌اند…
البته من می‌گویم که ما به این رکورد هم توجه نمی‌کنیم. ما همیشه دنبال این هستیم که داخل زمین برویم و برنده باشیم و دل مردم را شاد کنیم و به سایر مسائل توجهی نداریم. در حال حاضر همه تیم فقط یک هدف دارند که آن هم موفقیت در این بازی‌ها و حضور در جام جهانی است و گفتم که نباید مغرور شویم. هنوز کار تمام نشده و رسما به جام جهانی صعود نکرده‌ایم.
تا پیش از این بازی، کره جنوبی در مقابل تیم ما سه شکست پیاپی داشت. این مسئله چقدر می‌تواند موجب ایجاد فشار روانی روی بازیکنان آن‌ها و شکست چهارمشان مقابل ایران شده باشد؟
چنین مسئله‌ای قطعا روی شکست کره جنوبی تاثیر داشته است. وقتی یک تیم در چند بازی پیاپی مقابل یک تیم دیگر شکست می‌خورد، ناخواسته یک فشار روانی روی آن ایجاد می‌شود. قطعا روی بازیکنان کره جنوبی هم این فشار وجود داشته و این مسئله در باختشان بی‌تاثیر نبوده است، اما آن‌ها در تهران با جنگ روانی حضور پیدا کردند. از سئول مشت گره کردند و آمدند تهران و با ماسک گذاشتن و مصاحبه علیه تهران و شهروندان تهرانی، خواستند حواس ما را پرت کنند. مثلا درباره سیگار کشیدن حرف می‌زدند و می‌گفتند ایرانی‌ها سیگار می‌کشند. خب هر ملتی ممکن است سیگار بکشد. من بارها کره جنوبی رفته‌ام و کلا شرق آسیایی‌ها عاشق سیگار و دخانیات و قلیان هستند. بعد مشخص شد خیلی از کادر تیم ملی کره جنوبی در تهران هم سیگار می‌کشیدند. این حرف‌ها واقعا خنده‌دار بود و مشخص بود کره‌ای‌ها روحیه ندارند. به کره‌ای‌ها نشان دادیم که فوتبال جای مشت گره کردن و این‌ها نیست و باید در زمین جواب داد.
همه اعتقاد دارند تیم کی‌روش بهترین خط دفاع آسیا را دارد…
این‌که مشخص است، چون ما گل نخورده‌ایم. البته من از این بابت خدا را شکر می‌کنم. هدف ما در همه بازی‌ها این است که گل نخوریم و انصافا برای رسیدن به این هدف کل تیم تلاش می‌کنند. از این به بعد هم می‌خواهیم عملکرد خوبی داشته باشیم و واقعا همه ما تلاش می‌کنیم و همه تمرین می‌کنیم که موفق باشیم.
درهرحال تو هم نقش داشتی…
خوشحالم از این‌که سهم کوچکی در گل نخوردن تیم ملی فوتبال ایران در رقابت‌های مقدماتی جام جهانی داشته‌ام و حالا با قرارگرفتن در فهرست فرانس فوتبال مسئولیتم هم سنگین‌تر می‌شود و انتظارات از من بالا می‌رود. خدا را شکر می‌کنم، اما بعضی وقت‌ها هم می‌ترسم که نتوانم انتظارها را برآورده کنم.
یک سوال دیگر هم بپرسیم، در بازی با کره کمی استرس داشتی و حرص زیادی می‌خوردی…
نگران گل خوردن و عوض شدن نتیجه بازی بودم. اتفاقا آن‌قدر داد زدم، دیگر صدایم آخر بازی درنمی‌آمد.
سه امتیاز بازی ایران و ازبکستان هم با ضربه سر تو به دست آمد…
خدا کمک کرد که توانستم تک‌گل پیروزی تیم ملی فوتبال ایران را به ثمر برسانم. هنوز راه زیادی تا جام جهانی مانده و باز هم برای سومین بار تاکید می‌کنم که نباید مغرور شویم.

شماره ۶۸۲

تهیه نسخه الکترونیک

کتابفروشی الکترونیک طاقچه