آنچه در چند هفته گذشته به سر دانشگاه‌ها آمد
توجه شما را به سرخط خبرهای دانشجویی این مدت جلب می‌کنم. اما قبل از مرور خبرها، امیدوارم به‌زودی برای سوالی که در ذهنم است، یک جواب درخور پیدا کنم: «چرا بین این اخبار حتی یک خبر آموزشی هم به چشم نمی‌خورد؟»
دانشجویان متاهل دو برابر مجردها تسهیلات می‌گیرند
واقعا قدرنشناسی قشر دانشجو هم حدی دارد. آدم متاسف می‌شود. یعنی این همه تسهیلاتی که رئیس صندوق رفاه دانشجویان درباره‌اش حرف می‌زند، واقعا ارزشش را ندارد که آب دستتان است، بگذارید زمین و ازدواج کنید؟ دیگر چطوری این مسئله را مطرح کنند که شیرفهم شوید مشکل جوان ایرانی مجرد بودن است؟ آیا زندگی رویایی متاهل‌های اطرافتان را نمی‌بینید؟ اگر نمی‌بینید، یک فکری به حال بینایی خود کنید، چون اگر این حجم از خوشی به چشمتان نمی‌آید، یا روشن‌دل هستید یا حسود!
اصلا به من چه. وظیفه من بود با خبرتان کنم که رئیس صندوق رفاه دانشجویان گفته: «خبرهای خوبی برای دانشجویان متأهل و ازدواج‌های دانشجویی در راه است.» حالا اگر می‌خواهید با ازدواج نکردن لگد به بختتان بزنید، خودتان می‌دانید. چهار صباح دیگر به خودتان می‌آیید و می‌بینید فارغ‌التحصیل شده‌اید، شکر خدا کار و بار درست و حسابی هم که ندارید، جیبتان هم محل دائمی استقرار شپش‌هاست، بعد زبانم لال هوای مهاجرت و این مسخره‌بازی‌ها می‌کنید و به دلایل روشنی نمی‌توانید و افسرده می‌شوید و بعد می‌زند به سرتان و چون جوان ایرانی گاهی امیدوار است، می‌خواهد کارهای اشتباهی مثل راه‌اندازی پلتفرم‌های خرید و فروش و کارآفرینی و این‌ها کند و آخر سر هم محکوم به زندان شود و مشکلات بعدش.
حداقل تا اول راهید، ازدواج کنید تا بدانید وقتی برای این کارهای عبث ندارید و مطمئن باشید مجبورید دائم کار کنید تا اجاره خانه ۴۰ متری‌تان را بدهید. ننگ بر شما که هیچ‌وقت نمی‌فهمید چقدر مسئولان به فکرتان هستند!
انتخاب اعضای هیئت امنای دانشگاه تهران
یک زمانی هم مد شده بود هر که هرکاری می‌کرد، یک عده درمی‌آمدند که طبق قانون این اقدام نباید انجام شود و بند و تبصره می‌آورند، انگار اینجا ژاپن است! حالا تا جلوی این حرکت را هم نگرفتند، اجازه دهید من هم به این جنبش بپیوندم. توجه داشته باشید، در بند ج قانون هیئت امنای دانشگاه تهران اشاره شده که: «اعضا باید از شخصیت‌های علمی، فرهنگی یا اجتماعی، محلی و کشوری باشند که نقش موثری در توسعه و پیشرفت موسسه مربوط نیز داشته باشند.»
حالا اگر فکر می‌کنید آقایان علی زاکانی و محمدباقر قالیباف واجد این شرایط نیستند، مایه تاسف است. البته به نظر می‌رسد خود وزیر علوم هم باورش نمی‌شود که همچین انتصاب‌هایی انجام شده‌اند. به‌هرحال، از من نخواهید باور کنم که این جملات را وزیر علوم یک کشور گفته:
«بحث هیئت امنا این است که کسانی انتخاب شوند که بتوانند کمک کنند، دانشگاه‌ها در مسیر رشد قرار بگیرند. هم‌چنین به بستری‌سازی برای رشد و بلوغ نخبگان کمک کنند. همیشه هم این‌گونه بوده، یعنی تعدادی از افرادی که در هیئت امنا قرار می‌گیرند، کسانی هستند که مدیریت اجرایی دارند، اهرم‌های قدرت در دست آن‌هاست و می‌توانند دانشگاه‌ها را چه از نظر سخت‌افزاری و چه از نظر نرم‌افزاری کمک کنند. آقای محمدباقر قالیباف خودشان عضو هیئت علمی دانشگاه تهران است و رتبه علمی دانشیاری دارد. هم‌چنین آقای دکتر زاکانی هم یک شخصیت علمی است.»
واقعا آدم وقتی می‌بیند یک مسئول تا این حد به وضعیت دانشگاه‌های کشور اشراف دارد، بغض خفه‌اش می‌کند. البته نکات قابل توجه در متن بالا کم نیستند، خدا را شکر که ما این همه شخصیت علمی در کشور داریم. جدا از آن، الهی من بمیرم برای آن قید «همیشه»ای که توی جمله وزیر به کار رفته. البته اگر نیک بنگریم، واقعا به نکته بااهمیتی اشاره کردند: همیشه همین‌طور بوده.
دانشجویان متاهل دارای فرزند تسهیلات ویژه دریافت می‌کنند
این خبر را از روی عمد سومین خبر گذاشتم که اگر خدایی نکرده، با دیدن خبر اول مشتاق ازدواج نشدید، با این خبر زندگی‌تان را متحول کنید. شوخی‌بردار که نیست، دانشگاه‌های پزشکی قرار است ۳۰ میلیون تومان وام به دانشجوهای بچه‌دار بدهند! متوجهید؟ ۳۰ میلیون! اصلا رقم کمی نیست. از من می‌شنوید، این فرصت‌های طلایی را از دست ندهید.
نهضت خوابگاه‌سازی کلید خورد
باور کنید این صفحه تا همین چند وقت پیش ارج و قرب خودش را داشت. یک زمانی هم بود که کلی اخبار آموزشی در کلاسور منتشر می‌کردیم و مثل الان هر خبری که می‌دیدیم، به ازدواج ختم نمی‌شد. به‌هرحال، همه این مقدمات را گفتم که بگویم «نهضت خوابگاه‌سازی» کلید خورد. واقعا چرا باید اول همچین ترکیبی «نهضت» باشد را نمی‌فهمم، اما خبر خوبی که دارم، این است که سرپرست دانشگاه در توضیح این نهضت اشاره کرده‌اند که عزم جدی به منظور توسعه خوابگاه‌ها به‌ویژه خوابگاه‌های متأهلین وجود دارد. این هم از این، حالا هی مجرد بمانید ببینم به کجا می‌رسید. چهار روز دیگر که خوابگاه‌های کوی دانشگاه را از ساکنان مجردش گرفتند و آواره‌مان کردند، حالتان را می‌پرسم.
خوابگاه‌های علوم پزشکی به شرایط قبل کرونا بازگشت
احتمالا این صادقانه‌ترین خبری است که این چند وقت شنیده‌ایم. البته تا قبل از این‌که از جلوی ساختمان خوابگاه بچه‌های پزشکی دانشگاه خودمان رد شوم و یکی بلند بلند بخندد و بگوید: «طبقه وسط این ساختمون رو به طبقه قرنطینه تبدیل کرده‌اند، همه کرونایی‌اند، خودشون دور هم نشستن، سوپ درست می‌کنن، دارو میخورن و کسی هم با کسی کاری نداره.» از خداوند منان می‌خواهم که این چیزی که در دانشگاه شنیدم، شایعه باشد. توقع نداشتید که برای اثباتش به طبقه وسط آن‌جا بروم؟!
حق الزحمه دانشجویان واکسیناتور تعیین شد
خوش‌قول‌ترین آدم‌ها به مرور زمان خودشان را ثابت می‌کنند. باورتان نمی‌شود؟ این هم نمونه‌اش:
مدیرکل دانشجویی وزارت بهداشت، همین چند وقت پیش:
دانشجویان علوم پزشکی که به عنوان واکسیناتور در واکسیناسیون کرونا همکاری کرده‌اند، یک حق‌الزحمه تحت عنوان کار دانشجویی دریافت می‌کنند که در حال هماهنگی با معاونت بهداشتی برای تعیین آن هستیم.
مدیرکل دانشجویی وزارت بهداشت، به‌تازگی:
حدود ۱۰ هزار تومان ساعتی به عنوان حق‌الزحمه کار دانشجویی واکسیناسیون کرونا تعیین شده است که پس از هماهنگی با معاونان بهداشتی دانشگاه‌های علوم پزشکی و مشخص شدن میزان مشارکت دانشجویان به آن‌ها داده می‌شود.
بله می‌دانم که آه حسرت می‌کشید که چرا قرار نیست این مبلغ هنگفت به حساب شما واریز شود. راستش را بخواهید، من هم همین‌طور!
نویسنده: هستی عالی‌طبع
هفته‌نامه چلچراغ، شماره ۸۴۱
