نگاهی به بارسلونا و لوییز انریکه

همیشه می‌گویند «سومین فصل حضور هر مربی در یک باشگاه، فصلی سخت و دشوار است.» این دقیقا همان اتفاقی است که در مورد بارسلونا و لوییز انریکه در این فصل، کاملا صدق می‌کند. رختکن بارسلونا این روزها بدجور آشفته است. تیکی تاکای آن‌ها نتیجه نمی‌دهد و مربی تاکتیکیسم بارسا نمی‌داند چطور تیمش را از بحران خارج کند.
این فصل بارسلونایی به‌مراتب بی‌نظم‌تر از سال‌های گذشته را می‌بینیم. هرچند در لیگ قهرمانان قاطعانه صعود کردند و در لالیگا نیز رده دوم را دارند، اما از قفس توری و ترشتگن تا نقطه آخر که به سوارز ختم می‌شود، همه سردرگم هستند و در این میان مسی به شاه‌کلید انریکه بدل شده که در مواقع حساس بازی را درمی‌آورد.
به‌نظر انریکه در این شرایط بیشتر از همیشه به درهای خروجی باشگاه نزدیک شده است. هرچند او درباره آینده خود در پایان فصل تاکنون سخنی نگفته، اما شکنندگی بارسلونا، عدم انضباط تیمی و ضعف در بازی‌های مختلف گمانه‌زنی‌هایی درباره جانشینان او به وجود آورده است. در ادامه قصد داریم تا برخی دلایل اصلی افت بارسلونا را بررسی کنیم و در ادامه گریزی بزنیم به گزینه‌های جانشینی لوییز انریکه.

امیررضا احمدی

خرید‌های ناکارآمد
خرید‌های انریکه در پیش‌فصل، نتوانسته‌اند تا بدین‌جای مسابقات کاری از پیش ببرند. سیلسن که از آژاکس خریداری شد تا جای کلودیو براوو را پر کند، هرگز ضامن خوبی برای دروازه نبوده و پس از چند بازی به نیمکت پیچ و مهره شده است.
پس از فروش الوز، سرخی روبرتو که آمده بود تا روزهای اوج الوز را تداعی کند، هیچ‌گاه موفق ظاهر نشد. نه در کارهای دفاعی محکم عمل کرده و نه در حمله خوب ظاهر شده و همین امر سبب تضعیف سمت راست بارسلونا شده است.
علاوه بر این‌ها پاکو الکاسر و اندره گومز نیز هرگز مانند فصل گذشته خوب ظاهر نشده‌اند و نتوانستند به مهره‌های قابل اتکایی برای انریکه تبدیل شوند.

خط هافبک آشفته
پاشنه آشیل بارسا در چند سال اخیر، در این فصل به نقطه ضعف آن‌ها تبدیل شده. کمربند میانی بارسلونا هیچ نشانی از آن خط هافبک خلاق و محکم ندارد.
سرخیو بوسکتس که همیشه یکی از نفرات اصلی میانه میدان بوده، بسیار ضعیف کار کرده است. از دست دادن توپ، پاس‌های اشتباه و عدم بازی‌سازی خوب در کنار اینیستا از ضعف‌هایی است که در این فصل به کرات از بوسکتس دیده‌ایم. تصمیمات خلق‌الساعه انریکه و خارج کردن نام راکتیتیچ از لیست یا نیمکت‌نشین کردن او نیز مزید بر علت شده است.
هرچند اینیستا در آستانه ۳۴ سالگی هم‌چنان می‌درخشد و برای مهاجمان به بهترین نحو بازی‌سازی می‌کند، اما ضعف دو هافبک کنار او در میانه میدان باعث شده تا خط هافبک بارسلونا بسیار پرنوسان و پراشتباه باشد.

نیمار و سرگردانی بی‌سابقه
به نظر می‌آید دادگاه‌های مالیاتی نیمار و رفت‌وآمد‌های او در دادگاه، تاثیر خودش را در عملکرد این بازیکن گذاشته است.
نیمار ۱۱ بازی است که پایش به گل‌زنی باز نشده و بدترین رکورد او محسوب می‌شود.
وینگر برزیلی که فصل گذشته در نبود مسی، توانست به همراه سوارز خلأ او را به‌خوبی پر کند، در این فصل بسیار پراشتباه عمل کرده است. دیگر نه آن دریبل‌های زیبا را به نمایش می‌گذارد و نه آن نفوذهای انفجاری.
همین امر باعث شده تا یکی از ستون‌های اصلی بارسا به نوعی فلج شود و نتوانند از ناحیه نیمار به دروازه حریف برسند. در بازی ال کلاسیکو و سایر بازی‌ها نیمار موقعیت‌های مهمی را از دست داده و در دادن پاس‌های آخر به‌وفور دچار اشتباه شده که موجب انتقاد از او نیز شده است.

گزینه‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌های جایگزینی انریکه
این عملکرد ضعیف بازیکنان و به دنبال آن نتیجه نگرفتن تیم سبب شده تا گزینه‌های مختلفی برای سرمربی‌گری تیم در فصل جدید مدنظر باشند.
طبق گمانه‌زنی‌های مختلف رونالد کومان، پوچتینو و سمپائولی بیشتر از بقیه به نیمکت بارسلونا نزدیک هستند.
هرچند کومان مانند گواردیولا و انریکه سابقه پوشیدن پیراهن بارسلونا را دارد، اما او به‌نظر تمرکزش را روی موفقیت اورتون گذاشته و بعید است به بارسلونا بپیوندد.
پوچتینو نیز تمام تمرکزش را روی پروسه پیشرفت تاتنهام گذاشته و حالا دارد بارقه‌هایی از محقق شدن رویایش را می‌بیند و احتمالش کم است در میانه راه دست از تاتنهام بکشد.
اما گزینه سوم یعنی خورخه سمپائولی، به نسبت بقیه انتخابش محتمل‌تر است.
تیم‌های سمپائولی فوتبال تهاجمی مبتنی بر حفظ توپ و شور بالا را بازی می‌کنند که بیشترین شباهت به بارسلونا را دارد.
خیلی‌ها معتقد بودند که فوتبال تیم‌های گواردیولا وام‌گرفته از تاکتیک‌های سمپائولی است و در این فصل هم او توانسته سویا را به سطح قابل قبولی برساند. به‌نظر سمپائولی با این اوصاف شانس بیشتری را برای مربی‌گری آبی و اناری پوشان دارد و باید دید سرنوشت نیمکت بارسلونا در پایان فصل چگونه رقم می‌خورد.

شماره ۶۹۵