تصویرسازی از آثار کافکا معمولا تحریک‌کننده و برانگیزاننده‌اند. داستان‌های او معمولا فضایی پریشان و آشفته دارند و عموما تصورات آدمی از مکان و اشیا را به هم می‌ریزند. به همین خاطر معمولا تصویرسازان برای کشیدن تصویری از داستان‌های او سراغ معماری یا فضا می‌روند.
به‌خصوص رمان «قصر» که مشخصا و بیش از هر چیز درباره راه رسیدن از قصبه به قصر است. دکتر ماریا بوزوکی، تصویرگر اکسپرسیونیست مجار، یکی از معدود کسانی بود که برای تصویرسازی داستان «قصر» دقیقا به جای فضا و اشیا سراغ خود شخصیت‌ها رفت.
درواقع ماریا بوزوکی با به تصویر کشیدن پرسوناژهای انسانی بدون توجه به معماری و فضا، مسیر کتاب را به چالش می‌کشد و تصاویری بدیع و کنجکاوکننده خلق می‌کند که انگار مسیری به جز کتاب برای ساخته شدن پیدا کرده‌اند.
برای دیدن تصویر در اندازه بزرگ‌تر، روی آن کلیک کنید
هفته‌نامه چلچراغ، شماره ۸۸۴
