برای ما، کسانی که باستان‌شناسی را معادل کنار زدن خاک روی یک کوزه گلی با ابزاری شبیه مسواک می‌دانیم، بی‌ربط‌ترین موضوع به باستان‌شناسی وضعیت زیست طبقاتی انسان‌ها در تهران است. اما شاخه پربار و پویایی از باستان‌شناسی که آن را به نام باستان‌شناسی معاصر می‌شناسیم، دقیقا درگیر چنین مقولاتی است. باستان‌شناسی پسماند، آن‌طور که دکتر پاپلی یزدی در «آخرین واژه…» توصیف کرده است، یکی از شاخه‌های باستان‌شناسی معاصر است که از طریق بررسی زباله‌های شهری، تلاش می‌کند توصیف دقیق‌تری از وضعیت زیست طبقاتی ارائه کند. کتاب به خودی خود و به صرف آشنا شدن با زاویه‌هایی از باستان‌شناسی که کمتر مخاطب عامی از آن‌ها باخبر است، برای همه جذاب است. اما خواندن آن برای کسانی که دغدغه‌های اجتماعی و طبقاتی دارند، علاوه بر جذاب، لازم هم است.
آخرین واژه داستان دیگری؛ باستان‌شناسی پس‌ماند (زباله) در مناطق ۷ و ۱۷ تهران/ لیلا پاپلی یزدی و همکاران/ نشر نگاه معاصر

چلچراغ۸۳۰