شاید این حرف محصص دیگر جایی برای باقی حرف‌ها نگذارد. «… کاریکاتورها اسناد یک عصرند؛ هم‌چنان‌که مدارک رسمی، اعلامیه‌های دولتی و گزارش‌های پارلمانی چنین هستند.»
حالا دیگر بسیاری از مردم جهان با بسیاری از انواع کاریکاتور آشنا هستند و بسیاری از حرف‌هایشان را در قالب کاریکاتور می‌بینند و در عین تلخندی، آهی می‌کشند که همین است که کشیدند. همین است که گفتند. گویی کاریکاتورها که از زمانی از زیر گدازه‌های آتشنشانی بیرون آمدند، هیچ‌وقت سرد نشدند و روزبه‌روز پرنورتر و داغ‌‌تر شدند.
نگاهی به آثار کارتونیست‌های ایران
هفته‌نامه چلچراغ، شماره ۸۸۶
